این قنوت و سه قنوت بعد را سیّد بن طاووس در” مهج الدعوات” و مرحوم کفعمی در ” البلد الأمین ” از امام رضا علیه السلام نقل کرده اند :

اَلْفَزَعُ الْفَزَعُ إِلَیْکَ یا ذَا الْمُحاضَرَهِ ، وَالرَّغْبَهُ الرَّغْبَهُ إِلَیْکَ یا مَن بِهِ الْمُفاخَرَهُ ، وَأَنْتَ اللَّهُمَّ مُشاهِدُ هَواجِسِ النُّفُوسِ وَمُراصِدُ حَرَکاتِ الْقُلُوبِ ، وَمُطالِعُ مَسَرَّاتِ السَّرآئِرِ مِنْ غَیْرِ تَکَلُّفٍ وَلا تَعَسُّفٍ ، وَقَدْ تَرَي

اللَّهُمَّ ما لَیْسَ عَنْکَ بِمُنْطَويٍ ، وَلکِنَّ حِلْمَکَ آمَنَ أَهْلَهُ عَلَیْهِ جُرْئَهً وَتَمَرُّداً وَعُتُوّاً وَ عِناداً ، وَما یُعایِنُهُ أَوْلِیآؤُكَ مِنْ تَعْفِیَهِ اثارِ الْحَقِّ ، وَدُرُوسِ مَعالِمِهِ ، وَتَزَیُّدِ الْفَواحِشِ وَاسْتِمْرارِ أَهْلِها عَلَیْها ، وَ ظُهُورِ الْباطِلِ وَ عُمُومِ التَّغاشُمِ وَالتَّراضی بِذلِکَ فِی الْمُعامِلاتِ وَ الْمُتَصَرَّفاتِ مُذْ جَرَتْ بِهِ الْعاداتُ ، وَصارَ کَالْمَفْرُوضاتِ وَالْمَسْنُوناتِ . أَللَّهُمَّ فَبادِرْنا مِنْکَ بِالْعَوْنِ الَّذي مَنْ أَعَنْتَهُ بِهِ فازَ ، وَمَنْ أَیَّدْتَهُ لَمْ یَخَفْ لَمْزَ لَمَّازٍ وَخُذِ الظَّالِمَ أَخْذاً عَنیفاً ، وَلاتَکُنْ لَهُ راحِماً وَلا بِهِ رَؤُوفاً . أَللَّهُمَّ اللَّهُمَّ اللَّهُمَّ بادِرْهُمْ . أَللَّهُمَّ عاجِلْهُمْ . أَللَّهُمَّ لاتُمْهِلْهُمْ . أَللَّهُمَّ غادِرْهُمْ بُکْرَهً وَ هَجیرَهً وَ سُحْرَهً وَ بَیاتاً وَهُمْ نآئِمُونَ ، وَ ضُحیً وَ هُمْ یَلْعَبُونَ ، وَ مَکْراً وَ هُمْ یَمْکُرُونَ ، وَ فُجْأَهً وَ هُمْ امِنُونَ . أَللَّهُمَّ بَدِّدْهُمْ ، وَ بَدِّدْ أَعْوانَهُمْ ، وَافْلُلْ أَعْضادَهُمْ ، وَاهْزِمْ جُنُودَهُمْ وَافْلُلْ حَدَّهُمْ ، وَاجْتَثَّ سَنامَهُمْ ، وَ أَضْعِفْ عَزآئِمَهُمْ . أَللَّهُمَّ و امْنَحْنا أَکْتافَهُمْ ، وَمَلِّکْنا أَکْنافَهُمْ ، وَبَدِّلْهُمْ بِالنِّعَمِ النِّقَمَ ، وَبَدِّلْنا مِنْ مُحاذَرَتِهِمْ وَبَغْیِهِمُ السَّلامَهَ ، وَاغْنِمْناهُمْ أَکْمَلَ الْمَغْنَمِ. أَللَّهُمَّ لاتَرُدَّ عَنْهُمْ بَأْسَکَ الَّذي إِذا حَلَّ بِقَوْمٍ فَسآءَ صَباحُ الْمُنْذَرینَ

پناه، پناه، به سوي توست اي خدایی که همه را در حضور دارد؛ اشتیاق، اشتیاق، به سوي توست اي خدایی که تنها به او می ‏توان افتخار کرد. خدایا؛ تو به خطورات روان‏ ها شاهدي و مراقب و در کمین حرکت‏ هاي قلب آدم (به این سو و آن سو) هستی؛ و بدون هیچ زحمتی و مشقّتی از پنهان کاري‏ هاي درون ‏ها اطّلاع داري.

خدایا؛ به خوبی آن چه را که از تو پیچیده نشده ‏است می‏بینی ؛ لیکن حلم و بردباري تو ایمنی بخشیده به افرادي که چنین بد کرداري ‏هایی دارند، و باعث شده بیشتر جرأت و سرپیچی و لجبازي و دشمنی با تو کنند؛ و می‏بینی، رنج ‏هایی را که اولیاي تو می ‏کشند به خاطر نابودي آثار حق و ناپدید گشتن نشانه‏ هاي آن، و افزایش یافتن فحشا و کارهاي زشت و ادامه دادن بدکاران بر زشتی ‏هاي خود، و آشکار شدن باطل و نادرستی، و ظلم و ستم همگانی، و راضی شدن طرفین به ظلم و ستم در معاملات و کارها که عادات به آن جاري گشته است و همانند واجبات و مستحبّات شده ‏است.

خداوندا؛ به سرعت، ما را دریاب به امدادي که هر کس را با آن مدد رسانی رستگار شود، و هر کس را موفّق گردانی دیگر از عیب جویی هیچ کس نمی ‏ترسد. ستمگر را به شدّت گرفتار کن، و هیچ رحم و مهربانی نیز در حقّش روا مدار. خدایا خدایا ؛ خدایا ؛ شتاب کن. خدایا ؛ (در مورد آن‏ها) عجله کن؛ خدایا؛ مهلت‏شان مده.

خدایا؛ آن‏ها را بامدادان و در وسط روز و در سحرها و شب هنگام که در خواب هستند و هنگام روز که سرگرم اند و مشغولند گرفتارشان کن و فریبشان بده، و وقتی حیله می‏کنند، بر آن‏ها مکر کن؛ و هنگامی که خود را در آرامش می‎بینند، ناگهان گرفتارشان ساز.

خدایا خودشان و کمک کارشان را پراکنده و درمانده ساز، و هم دستانشان را شکست بده، و سپاهیان شان را فراري بده، و تیزي شمشیرهاشان را بشکن، و سران آن‏ها را ریشه‏ کن ساز، و اراده ‏هاي قوي آن‏ها را ناتوان ساز. خدایا؛ لطف کن و آنان را اسیر ما گردان، و سرزمین هایشان را به تصرّف ما درآور؛ و نعمت‏هايشان را به بدبختی‏ها تبدیل کن؛ و به جاي ترس ما از آن‏ها و ستم‏شان، سلامت و راحتی را جایگزین فرما؛ و کامل‏ترین بهره ‏ها و غنیمت‏ هاي جنگی را از آنان به ما برسان. خدایا سختی و عذابت را از آنان بر مگیر؛ همان عذابی که به هر گروهی برسد، بدبختِ بدروزگار می ‏شوند .