امام صادق عليه السّلام فرمودند: نزديك‏ترين و پسنديده‏ ترين حالت بندگان به خداى تعالى آنگاه است كه حجّت خدا مفقود گردد و بر بندگان آشكار نباشد و مكانش را ندانند و در آن حال عالِم باشند كه حجّتها و بيّنات الهى باطل نمى‏ شود، در چنين زمانى صبح و شام منتظر فرج باشيد، و سخت‏ ترين خشم خداى تعالى بر دشمنانش آنگاه است كه حجّت خدا مفقود گردد و بر بندگان آشكار نباشد، و خداى تعالى مى‏ داند كه اوليائش شك نمى ‏كنند و اگر مى ‏دانست كه آنان شك مى‏ كنند حجّتش را چشم بر هم زدنى از آنها غايب نمى‏ كرد و آن بر سر بدترين مردم واقع شود.[۱]

مفضّل بن عمر گويد: از امام صادق عليه السّلام شنيدم كه مى‏ فرمود: هر كه منتظر اين امر باشد و بميرد، مانند كسى است كه با قائم عليه السّلام در خيمه‏ اش باشد، نه، بلكه مانند كسى است كه پيشاروى رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم شمشير زده باشد.[۲]

امام صادق عليه السّلام فرمود: كسى كه به امامان از آباء و ابنايم معتقد باشد، امّا مهدى از فرزندان مرا انكار كند، مانند كسى است كه به جميع پيامبران اقرار كند اما منكر نبوت محمّد صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم باشد، گفتم: اى آقاى من مهدى از فرزندان شما كيست؟ فرمود: پنجمين از فرزندان هفتمين، شخص او از شما نهان مى‏ شود و بردن نام او بر شما روا نباشد.[۳]

زرارة بن أعين گويد: از امام صادق عليه السّلام شنيدم كه مى‏ فرمود: براى قائم پيش از آنكه قيام نمايد غيبتى است.

 گفتم: براى چه؟

فرمود: يا زراره! او منتظر است و او كسى است كه مردم در ولادتش شك مى‏ كنند، برخى گويند او حمل است و هنوز متولد نشده و برخى گويند غايب است و برخى گويند متولد نشده است و برخى ديگر گويند دو سال قبل از وفات پدرش متولد شده است، جز آنكه خداى تعالى دوست مى‏ دارد كه شيعيان را امتحان كند و در اين وقت است كه باطل‏ جويان شك كنند. زراره گويد: فداى شما شوم! اگر آن زمان را دريافتم چه عملى را انجام دهم؟

فرمود: اى زراره! اگر آن زمان را دريافتى به اين دعا مداومت كن:

«اللّهمّ‏ عرّفني نفسك، فإنّك إن لم تعرّفني نفسك لم أعرف نبيّك، اللّهمّ عرّفني رسولك فإنّك إن لم تعرّفني رسولك لم أعرف حجّتك، اللّهم عرّفني حجّتك فإنّك إن لم تعرّفني حجّتك ضللت عن دينی[۴]»‏

 سپس فرمود: اى زراره به ناچار نوجوانى در مدينه كشته شود، گفتم: فداى شما شوم! آيا لشكر سفيانى او را مى‏ كشد؟ فرمود: خير، بلكه او را لشكر بنى فلان خواهد كشت، خروج مى‏ كند تا آنكه داخل مدينه مى‏ شود و مردم نمى ‏دانند براى چه داخل شده است و او را دستگير كرده و مى‏ كشند و چون او را از سر سركشى و دشمنى و ستم مى‏ كشند خداى تعالى به آنها مهلت نمى‏ دهد، و در آن هنگام منتظر فرج باشيد.[۵]

منصور گويد: امام صادق عليه السّلام فرمود: اى منصور! اين امر بر شما در نيايد مگر پس از يأس و نه به خدا قسم تا آنكه از يك ديگر متمايز شويد، نه به خدا سوگند اين امر بر شما در نيايد تا آنكه امتحان شويد، نه به خدا سوگند اين امر بر شما در نيايد تا آنكه شقى بدبخت و سعيد نيكبخت گردد.[۶]

امام صادق عليه السلام فرمود: براى صاحب اين امر غيبتى است كه ديندار در آن غيبت مانند كسى است كه دستش را بر روى شاخه درخت خار كشد، آنگاه فرمود: براى صاحب اين امر غيبتى است و بنده بايستى تقواى الهى پيشه سازد و متمسّك به دينش باشد.[۷]

کلمات کلیدی: انتظار فرج، منکر نبوت، انکار حضرت مهدی

پی نوشت

[۱] . كمال الدين / ترجمه پهلوان، ج‏۲، ص ۱۱

[۲] . كمال الدين / ترجمه پهلوان، ج‏۲، ص ۱۱

[۳] . كمال الدين / ترجمه پهلوان، ج‏۲، ص ۱۱

[۴] . خدایا خود را به من بشناسان، زیرا اگر خود را به من نشناسانی فرستاده‌ات را نشناخته‌ام، خدایا فرستاده‌ات را به من بشناسان، زیرا اگر فرستاده‌ات را به من نشناسانی حجّتت را نشناخته‌ام، خدایا حجّتت را به من بشناسان، زیرا اگر حجّتت را به من نشناسانی، از دین خود گمراه می‌شوم.

[۵] . كمال الدين / ترجمه پهلوان، ج‏۲، ص۱۸

[۶] . كمال الدين / ترجمه پهلوان، ج‏۲، ص ۲۲

[۷] . كمال الدين / ترجمه پهلوان، ج‏۲، ص ۲۳