و فرمودند: دست های خود را در نماز جز یک بار آن هم به هنگام شروع نماز [در تکبیر الاحرام ] بلند نکنید زیرا مردم [اهل سنت] شما را به این عمل شهره کرده‌اند و خداست که از او کمک خواهند و جنبش و نیرویی نیست جز به وسیله ی خداوند.
در این قسمت از نامه، حضرت امام صادق علیه السلام، شیعیان را امر می فرمایند که در غیر از تکبیرةالاحرام ابتدای نماز، هنگام گفتن دیگر تکبیرهای نماز، دستهای خود را بلند نکنید و این به دلیل تقیّه بوده است، چون اهل تسنن، در زمان حضرت امام صادق علیه السلام، در غیر از تکبیرةالاحرام ابتدایی نماز، دستهای خود را بلند نمی کردند. مشهور بین فقهای شیعه نیز استحباب این امر می باشد.۱ فقط مرحوم سید مرتضی علم الهدی قائل شده به اینکه در همه تکبیرات نماز، دست بر داشتن واجب است.۲ در این خصوص لازم است هر شخص به فتوای مرجع تقلید خود مراجعه نماید.
بحث تقیه در فراز چهارم این نامه گرانقدر به تفصیل مورد بحث و بررسی قرار گرفته است.
منابع
[۱] سید علاءالدین محمّد گلستان اصفهانی، منهج الیقین، صفحه ۳۴۲، با اندکی تغییر و تلخیص.
[۲] همان. به نقل از سید مرتضی علم الهدی، الانتصار،صفحه ۱۴۷٫
