عریضه ای به خداوند که در عریضه حضرت بقیّه اللَّه ارواحنا فداه قرار داده می شود
مرحوم علّامه مجلسی در کتاب “بحار الأنوار” می نویسد: این متن را نوشته و آن را می بندي، سپس نامه دیگري به محضر امام زمان صلوات اللَّه علیه مینویسی، سپس آن نامه و عریضه به خداوند را درون نامه اي که براي امام ارواحنا فداه نوشتی قرار می دهی ، سپس آن را گل اندود کرده و درون دریا یا چاه آب می افکنی .
این نامه اي است به سوي خداوندي که منزّه و نام هایش مقدّس و پاك است؛ پروردگار و پرورش دهنده پرورش دهندگان، درهم کوبنده سرکشان بزرگ؛ داناي پنهانی ها، و بر طرف کننده گرفتاريها؛ خدایی که هر چه اتفاق افتاده است و هر چه در آینده به وقوع خواهد پیوست پیشتر در آگاهی و علم و دانش او بوده است. از بنده بیچاره و خوار و ناتوانش، که تمام سببها و وسیله ها را از دست داده است، و عذاب و شکنجه اي طولانی بر او وارد شده است، و خانوادهاش او را رها کردند و دوست صمیمیاش او را واگذاشته پس در گرو گناه و خطایش مانده است و جرم بزهش او را هلاك گردانیده است؛ و به دنبال راه نجات نیز رفته است، ولی هیچ پناهگاه و تکیه گاهی پیدا نکرده است؛ جز خدایی که بر گشودن گره و برطرف کردن مشکل توانایی دارد و او جاودانگی را ابدیّت بخشیده است، پس به سوي او پناه آوردم و بر او تکیه نمودم که پناهی و تکیه گاهی، جز به سوي او نیست. بارالها؛ به واسطه دانش و آگاهی قاطعت و به واسطه روشنی بزرگ و با عظمتت و به خاطر قدر و منزلت کریمانه ات و به واسطه حجّت و دلیل رسایت؛ از تو درخواست میکنم بر محمّد و آل محمّد درود بفرستی؛ دستم را بگیري؛ مرا جزو کسانی که دعایش پذیرفته، و لغزشش مورد گذشت واقع شده است، و گرفتاریش برطرف گشته و واماندگی او از بین رفته، قرار دهی؛ و براي او در کارش گشایش و گریزگاهی فراهم نمایی، و اذیّت و آزار این ظالم ستمگر و آزار همه مردمان را از من برطرف کنی؛ اي پروردگار فرشتگان و انسانها. تو برایم کافی هستی و هر کس تو برایش بی نیاز کننده و کفایتگر باشی همه امورش کفایت شده و درست است. اي برطرف کننده مشکلات بزرگ؛ واقعیّت و باورم این است که هیچ جنبش و نیرویی نیست جز آن که از تو سرچشمه میگیرد .
پس از این نامه ، نامه درخواست حاجت از مولاي مان صاحب الزمان ارواحنا فداه را چنین می نویسی :
به حجّت خداوند و جانشین شایسته و نیک، حضرت محمّد فرزند حسن توسّل جسته ام، او که فرزند علی فرزند محمّد فرزند موسی فرزند جعفر فرزند محمّد فرزند علی فرزند حسین فرزند علیّ بن ابی طالب میباشد؛ که همان خبر بزرگ و راه راست، و ریسمان محکم الهی است و پناه گاهی مطمئن و تقسیم کننده بهشت و دوزخ است. من به سوي تو توسّل می جویم به واسطه پدران پاك و نیکوکار و برگزیده ات، و نیز به واسطه مادران پاکت؛ که همگی باقیماندگان نیکوکار و شایسته اند؛ همانهایی که خداوند – این بهترین و عزیزترین گوینده – در کتابش از آنان یاد کرده است و فرموده است: آنچه باقی میماند و نیک و شایسته است نیز به واسطه جدّ بزرگوارت رسول خدا -درود بر او و آل او – کسی که خدا را دوست دارد و خدا او را دوست دارد و برگزیده مخلوقاتش است؛ در این توسّلها، درخواست من آن است که شما وسیله و واسطه من باشید تا خداي – عزّوجّل – گرفتاریم را برطرف کند، و گره از کارم بگشاید، و این همه آه و حسرت را از من دور کند، و بلاها را از من بزداید، و اندوه و واماندگیم را از بین ببرد. درخواست میکنم، به واسطه کهیعص، و یس و قرآن حکیم، و نیز به واسطه کلمه طیّبه و پاکیزه الهی، و مجاري قرآنی، و به قرارگاه رحمت، و بزرگی عظمت، و لوح محفوظ، و حقیقت ایمان، و پایندگی برهان، و روشنی نور، و معدن نور، و به واسطه حجاب پنهان داشته شده، و بیت المعمور (طوافگاه اهل آسمان)، و سبع المثانی (سوره حمد)، و قرآن با عظمت، و واجبات احکام، و آن چه به زبان عبرانی گفتگو شده، و آن چه به یونانی ترجمه شده، و آن چه به سریانی راز و نیاز شده، و آن چه در خاطره ها و خطورها وارد شده، و به واسطه آن چه گمانها آنرا در بر نمیگیرند؛ یعنی دانش پنهانی تو، و راز محفوظت، و تورات و انجیل و زبور؛ به واسطه همه آن چه عرض شد از تو درخواست میکنم – اي صاحب شکوه و بزرگواري؛ – که بر محمّد و آل او درود بفرستی؛ و دستم را بگیري، و به واسطه روشنی ها و انوارت و قسمهایت و کلمههاي رسایت در کارم گشایشی کنی. باور دارم که تو بخششگر بزرگوار هستی؛ خداوند براي ما بس است و خوب وکیلی است . هیچ جنبش و نیرویی نیست جز آنکه به واسطه خداوند والاي بزرگ به وجود می آید. درودها و سلام هاي ویژه الهی بر برگزیده اش از بین مردم یعنی حضرت محمّد و نسل پاکش نثار باد.
پس از نوشتن نامه دوّم، هر دو نامه را خوشبو کرده و نامه اوّل را (که به خداوند نوشته شد) در میان نامه دوّم (که به امام ارواحنا فداه نوشته شد) قرار داده و هر دو را در آب روان یا چاه آب می افکنی. البتّه پیش از این کار، نامه ها را در گِل نرم (یعنی بدون سنگریزه) قرار ده. سپس دو رکعت نماز گزارده و به واسطه محمّد و آل محمّد علیهم السلام به خداي تعالی روي می آوري و انداختن نامه ها در آب، باید در شب جمعه باشد .
یادآور میشود که این عریضه نویسی را براي آزمایش انجام مده، بلکه باور داشته باش که خواسته ات اجابت میشود و تنها در مورد سختیها و کارهاي بسیار دشوار انجام شود. همچنین، کسی را که شایستگی ندارد از این جریان مطّلع مکن و این نامه را برایش ننویس؛ زیرا فایدهاي برایش ندارد. از طرفی این نامه ها، امانتی است که بر عهده توست که آنرا حفظ کنی و در مورد آن بازخواست خواهی شد .
بار الها از تو میخواهم به قدرتت؛ همان قدرتی که دریاهاي بزرگ را با آن ملاحظه فرمودي، پس به خروش و موج وا داشتی، و همانند شبی تاریک شدند؛ این همه، از سر فرمانبرداري دریاها از تو و نیز از ترس و هیبت تو بود. بدین سان، آب شور دریاها شکافته، و راه هایش زینت داده شد و جزائر آن تسبیح گفتند و جواهر آن تقدیس نمودند ماهیان دریاها با زبانها و لغات مختلف تو را ندا دادند: خداي ما؛ آقاي ما؛ چه چیزي بر ما فرود آمد؟ چه چیزي در دریاي ما پیش آمد؟ و به ماهی ها فرمودي آرام باش و به دریا فرمودی: به زودي تو را به آرامش میرسانم؛ و بنده اي شایسته و پاك را مجاور تو میگردانم؛ پس آرام گرفت و تسبیح گفت و به بخشش هاي نهانی وعده داده شد. آنگاه که یونس پسر متّی در آنجا فرود آمد چون گرفتار مصیبتهایی شد که حتّی تصوّر آنها دردناك است، و آنگاه که وارد دهان آن ماهی شد و درون شکم آن ماهی رفت، به تسبیح گویی تو پرداخت و در این شرایط، کوه ها غصّه او را خوردند و به گریه افتادند؛ و زمین براي او متأسّف شد و برایش دلسوزي کرد. پر واضح است که حال یونس در شکم ماهی همانند موسی در میان تابوتش بود؛ هر دو اطاعت دستور تو کردند، و به خاطر ذات پاکت به سجده و فروتنی پرداختند. در نهایت، آن گاه که خواستی او را نگه داري، کنار دریایش افکندي در حالی که چشمانش، توان دیدن نداشت، و دستان و پاهایش قادر به حرکت نبودند؛ که در این هنگام بر او منّت نهادي و درختی از کدو برایش رویاندي، و آبی گوارا را برایش جاري ساختی. آنگاه که درخواست آمرزش و بازگشت کرد نیز راهی به سوي بهشت برایش گشودي. در واقع، تو تنها کسی هستی که بسیار بخشنده است.
در پایان، هر یک از چهارده معصوم علیهمالسلام را نیز یاد میکنی و بر یکایک آنان سلام میدهی.
