شتاب در برآوردن حوائج امام زمان(عجل الله فرجه)

« والمُسارعینَ إِلَیهِ فی قَضَاءِ حَوائِجِهِ »؛ و شتابندگان به سوی آن حضرت در برآوردن نیازهایش

قضاء حوائج یعنی برآورده نمودن خواسته ها و نیازها و آرزوها. خداوند ثواب ها و پاداش های فراوان برای شخصی که نیازهای برادر مؤمنش را برآورده سازد قرار داده است.

شیخ کلینی رحمه الله در کتاب شریف کافی بابی دارد به نام «باب قضاء حوائج المؤمن» که در این باب ۱۴ حدیث آورده است و بابی دارد به نام «باب السعی فی حاجه المؤمن» که در این باب یازده حدیث ذکر فرموده است.

در حدیثی از این باب آمده است: امام موسی بن جعفرعلیه السلام فرمود: خداوند در زمین بندگانی دارد که در برآوردن حاجت مردم کوشش می نمایند، آن ها کسانی هستند که در روز قیامت ایمن خواهند بود و هر کس مؤمنی را شاد نماید خداوند روز قیامت قلبش را شاد خواهد نمود»[۱]

حال که تلاش نمودن در قضاء حاجت یک مؤمن چنین ثوابی دارد، برآوردن حاجت رئیس المؤمنین آقا امام زمان علیه السلام چه ثوابی خواهد داشت؟

خواسته های امام عصر«عجّل اللَّه تعالی فرجه»

حاجت امام زمان«عجّل اللَّه تعالی فرجه» چیست؟ مقداری از حاجت های امام زمان علیه السلام در دعاهای مخصوص به آن حضرت بیان گردیده است. چرا که دعاهایی که هر کسی دارد بیان خواسته های اوست.

خداوند دوست دارد انسان ها حاجت هایشان را به پروردگارشان عرضه بدارند. خداوند به حضرت موسی علیه السلام خطاب نمود که هر نیازی داری از من بخواه، حتی علوفه گوسفند و نمک غذای خود را از من بخواه[۲].  لذا از دعاها می توان فهمید که حاجت امام زمان علیه السلام چیست.

یک قسمت از حوائج، مخصوص به زمان ظهور است، قسمتی دیگر از حوائج مربوط به زمان غیبت است و مقداری نیز به زمان ظهور یا غیبت اختصاص ندارد و همیشه خواسته شده است.

از جمله دعای حضرت است که: «اللَّهُمَّ ارْزُقنَا تَوفیقَ الطَّاعَه وَبُعْدَ المَعصِیَه وَصِدقَ النِّیَه و عِرْفَانَ الحُرْمَه وَاَکرِمنَا بِالهُدَی وَالاستِقَامَه[۳]» این ها حوائج امام زمان علیه السلام است. آیا فقط خواندن این دعاها کافی است یا باید در تحقق آن خواسته ها سعی و تلاش نمود؟!

امام عصرعلیه السلام برای ما توفیق طاعت و فرمانبرداری از دستورهای الهی و دوری از گناه و نافرمانی و نیّت صادقانه و پایداری در مسیر هدایت و راستگویی و درستکاری و … را می خواهد، سعی کنیم آن گونه باشیم که خواسته و آرزوی اوست.

یا دعای ماه مبارک رمضان: «اللّهُمَّ أَدخِلْ عَلی اَهلِ القُبُورِ السُّرُورِ… ای خدا تو بر اهل قبور نشاط و سرور عطا کن» البته تحقق نهایی آن در زمان ظهور است اما حال که در زمان غیبت هستیم نسبت به گرفتاری مسلمانان باید بی اعتنایی نمود؟

یاری کردن مسلمانان در واقع سرعت گرفتن به قضاء حاجت امام زمان «عجّل اللَّه تعالی فرجه» است.

از همه مهم تر سعی و تلاش در امر دولت کریمه آن حضرت علیه السلام است که در دعای افتتاح حضرت خواسته هایش را این گونه بیان می کند:

«اللَّهُمَّ اِنَّا نَرغَبُ اِلَیکَ فِی دَولَه کَریمه تُعِزُّ بِهَا الإسلامَ وَاَهلَهُ وَتُذِلُّ بِهَا النِّفَاقَ وَاَهلَهُ وَتَجعَلُنَا فِیهَا مِنَ الدُّعَاه اِلی طَاعَتِکَ وَالقَادَه اِلی سَبیلِکَ وَتَرزُقُنَا بِهَا کَرامَه الدُّنیَا وَالاخِرَه[۴]؛

 خداوندا! در حقیقت، ما مشتاق دولت کریمه ای هستیم که به وسیله آن اسلام و اهل اسلام را به عزّت و سربلندی رسانی و نفاق و منافقان را خوار و زبون سازی و در آن دولت گرامی ما را از جمله دعوتگران به سوی فرمانبریت و راهبران به مسیر هدایتت قرار دهی و بدین وسیله کرامت دنیا و آخرت را به ما روزی فرمایی»

لذا مهم ترین کار برای برآوردن حاجت آن حضرت علیه السلام فراهم کردن مقدمات ظهور آن سرور است. عملی که می تواند مقدمات ظهور را فراهم کند تقوا و ترک محرمات و انجام واجبات و مستحبات و نیز خواندن زیارت عاشورا و گریه کردن برای امام حسین علیه السلام است که یکی از حوائج امام زمان علیه السلام خونخواهی برای جدّ غریبش حسین علیه السلام است.

و ما در زیارت عاشورا می خواهیم که جزء کسانی باشیم که به خونخواهی سیّد الشهدا برخیزیم. «أَنْ یَرزُقَنِی طَلَبَ ثَارِکُم مَعَ اِمَامٍ هُدًی ظَاهِرٍ نَاطِقٍ ِ بِالحَقٍ مِنکُم»

امیدواریم خداوند ما را در شمار سرعت گیرندگان در قضاء حوائج امام زمان علیه السلام قرار بدهد.

در عصر حضور ائمه اطهارعلیهم السلام نیز، افرادی بودند که اهتمام زیادی داشتند که حوائج امام علیه السلام را برآورده سازند.

کلمات کلیدی:

حوائج امام زمان، توفیق طاعت، فراهم کردن مقدمات ظهور، خونخواهی امام حسین علیه السلام، یاری کردن مسلمانان

منابع:

چگونه امام زمان علیه السلام را یاری کنیم ؟ مولف مهدی حائری قزوینی

[۱] . الکافی، ج ۲، ص ۱۹۷

[۲] . عدّه الدّاعی، ص ۱۲۳، جامع احادیث الشیعه، ج ۱۵، ص ۲۰۰

[۳] . مفاتیح الجنان، باب اوّل

[۴] . مفاتیح الجنان، دعای افتتاح.