توسل به امام عصر عجل اللَّه فرجه در حقیقت توسل به پیغمبر اکرم (صلی الله علیه وآله وسلم) است.

در کتب معتبر شیعه روایاتی از حضرت رسول اکرم درباره کسانی که مورد شفاعت ایشان قرار می گیرند وجود دارد که همه این روایات بیان مشترکی دارند و دلیل بر آن هستند که دعا برای امام زمان (عجل الله تعالی فرجه) موجب رسیدن به شفاعت پیغمبر (صلی الله علیه وآله وسلم) می شود.

در کتاب خصال شیخ صدوق آمده که رسول خدا (صلی الله علیه وآله وسلم) می فرماید:

“چهار طایفه اند که روز قیامت من شفیع آنان هستم هر چند که با گناهان اهل زمین بر من وارد شوند. کمک کنندگان به خاندانم؛ و برآورنده حوائج آنها هنگامی که به او ناچار شوند؛ و دوست دارنده آنها به دل و زبانش؛ و دفاع کننده از آنها با دست خودش (الخصال ، ۱ /۱۹۶).”

در کتاب منتهی الامال آمده پیغمبر اکرم (صلی الله علیه وآله وسلم) فرمود:

“من برای چهار گروه شفاعت می کنم هر چند که با گناهان اهل دنیا بیایند. مردی که ذریه ام را یاری کرده باشد، مردی که مال خودش را هنگام سختی به ذریه ام بذل نماید؛ مردی که ذریه مرا با زبان و دل دوست بدارد؛ و مردی که در نیازهای ذریه ام اهتمام ورزد هنگامی که رانده و فراری شوند. (المنتهی ، ۱ / ۵۴۴).”

در بحار الانوار نیز آمده پیغمبر اکرم (صلی الله علیه وآله وسلم) فرمود:

 “چهار تن را من روز قیامت شفاعت می کنم. آنکه ذریه ام را گرامی بدارد، و آنکه حوائج آنان را برآورده سازد، و کسی که در هنگام اضطرارشان به او در انجام امورشان همت کند، و آنکه با قلب و زبان آنان را دوست بدارد. (بحار الانوار ، ۸ / ۴۹).”

از آنجایی که دعا برای تعجیل فرج حضرت صاحب الزمان (عجل الله تعالی فرجه) نوعی یاری کردن امام زمان و ابراز محبّت زبانی به ایشان و عملی است جهت برآوردن حاجت ایشان، در نتیجه فرد مومن با دعا کردن برای تعجیل فرج مولا صاحب الزمان (عجل اللَّه فرجه) میتوانند در زمره ی سه گروه از افراد ذکر شده در این روایت قرار بگیرد.

۱- کسی که فرزندان حضرت رسول را یاری می کند.

۲- کسی که حاجت ایشان را برآورده می سازد.

۳- کسی که ایشان را به دل و زبان دوست می دارد و اینگونه مورد شفاعت حضرت رسول قرار گیرد.

امام صادق (علیه السلام) در روایتی دیگر می فرمایند:

هرگاه روز قیامت شود آواز دهنده ای ندا می کند ای خلایق ساکت و آرام باشید که محمد (صلی الله علیه وآله وسلم) با شما سخن می گوید. پس همه خلایق ساکت و آرام می شوند و پیغمبر (صلی الله علیه وآله وسلم) بپاخیزد و فرماید:

 ای گروه خلایق هر که را نزد من احسان یا منّت یا نیکی هست برخیزد تا او را پاداش دهیم. می گویند: پدران و مادرانمان قربانت کدام احسان یا منّت یا نیکی بلکه همه احسانها و منّتها و نیکیها از جانب خدا و رسول او (صلی الله علیه و آله وسلم) است بر تمام خلایق. می فرماید: آری؛ هر آنکه یکی از خاندان مرا پناه داده یا به آنها نیکی کرده یا از برهنگی پوشانده یا گرسنه شان را سیر نموده برخیزد تا او را پاداش دهم . آنگاه عدّه ای که از این کارها انجام داده اند برمی خیزند. در این هنگام از سوی خداوند ندا می رسد ای محمد ای حبیب من، پاداش آنها را به عهده خودت قرار دادم هر جای بهشت که بخواهی آنها را منزل ده. پس آنها را در وسیله منزل می دهد به طوری که از محمد و اهل بیت او (صلوات اللَّه علیهم اجمعین) در پرده نخواهند بود. (المنتهی ، ۱ / ۵۴۴)

از این روایت نیز استفاده می شود که دعا برای امام زمان (عجل اللَّه فرجه) زمینه ی شفاعت حضرت رسول اکرم را فراهم می کند زیرا بدون تردید دعا برای تعجیل فرج مولا صاحب الزمان(عجل الله فرجه) از اقسام نیکی کردن در حق امام زمان (علیه السلام) است. پس دعا کننده را مستحق شفاعت رسول اکرم (صلی الله علیه وآله وسلم) در روز محشر می کند.

در روایتی دیگر امام باقر (علیه السلام) از رسول خدا (صلی الله علیه وآله وسلم) آورده که فرمود: هر کس می خواهد به من توسل جوید و نزد من حقّی داشته باشد که بخاطر آن در روز قیامت او را شفاعت کنم باید با خاندانم همیشه پیوند داشته باشد و آنان را خرسند نماید. (امالی صدوق، المجلس الستون، ۳۱۰)

شکی نیست که اهل بیت (علیهم السلام) با دعا کردن برای تعجیل فرج حضرت حجّت بن الحسن (علیه السلام) خرسند و راضی می شوند و حتی با دقت در اهمیت دعا برای فرج می توان این دعا را از اقسام پیوند با اهل البیت (علیهم السلام) به حساب آورد پس دعا برای فرج قابل تعمیم به این حدیث است و در نتیجه باعث رسیدن به شفاعت حضرت رسول اکرم (صلی الله علیه و آله وسلم) می شود.

برگرفته از کتاب کمیال المکارم، جلد ۱