حضرت مهدی علیه السلام در سوره انعام

«وَ قالُوا لَوْ لا نُزِّلَ عَلَیْهِ آیَهٌ مِنْ رَبِّهِ قُلْ إِنَّ اللَّهَ قادِرٌ عَلی أَنْ یُنَزِّلَ آیَهً وَ لکِنَّ أَکْثَرَهُمْ لا یَعْلَمُونَ» [1]

و گفتند: چرا نشانه (و معجزه ای) از طرف پروردگارش بر او نازل نمی شود؟ بگو: خداوند، قادر است که نشانه ای نازل کند ولی بیشتر آنها نمی دانند.

 أَبِی الْجَارُودِ عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ علیه السلام فِی قَوْلِهِ: «إِنَّ اللَّهَ قادِرٌ عَلی أَنْ یُنَزِّلَ آیَهً»، وَ سَیُرِیکُمْ فِی آخِرِ الزَّمَانِ آیَاتٍ مِنْهَا دَابَّهُ الْأَرْضِ وَ الدَّجَّالُ وَ نُزُولُ عِیسَی ابْنِ مَرْیَمَ وَ طُلُوعُ الشَّمْسِ مِنْ مَغْرِبِهَا [2]

علی بن ابراهیم قمی در تفسیر خود از ابو جارود روایت کرده که امام محمد باقر علیه السلام در تفسیر آیه: «إِنَّ اللَّهَ قادِرٌ عَلی أَنْ یُنَزِّلَ آیَهً»، یعنی خداوند، قادر است که نشانه ای نازل کند، به وی فرمودند: خداوند در آخر الزمان آیاتی (علاماتی) را به شما نشان می دهد، که از آن جمله، دابه الارض (یعنی جنبنده روی زمین) و خروج دجّال و آمدن عیسی بن مریم و طلوع آفتاب از مغرب است.

برگرفته از کتاب: کلید واژه آیات مهدوی در قرآن کریم سید محمد جعفر روضاتی

کلید واژه: آیات مهدوی، نشانه های آخرالزمان، خروج دجال، آمدن عیسی بن مریم، دابه الارض، طلوع آفتاب از مغرب

[1] .سوره انعام، آیه37

[2] .تفسیر قمی،ج1، ص198