امام جماعت یکی از مساجد لبنان به نام مسجد السیده  علیهما السلام( یعنی مسجد حضرت نرگس مادر بزرگوار امام عصر علیه السلام)  و افراد هیئت امنای مسجد،  قسم موکد یاد نمودند که در این مسجد در ماه محرم به نام حضرت ابوالفضل العباس علیه السلام  مومنین را اطعام می نمودیم.

برای این منظور و به عنوان شرکت مردم در ثواب این عمل، صندوقی در آن محل نصب کرده بودیم و چنانکه معمول است،  صندوق دارای قفل و فقط روزنه باریکی داشت که بتوان سکه یا اسکناس را تا کرده،  داخل آن بیندازند. پس از مدتی که آن را باز نمودیم،  با کمال تعجب نامه‌ای به همراه شکلات بزرگ لبنانی در آن یافتم که به هر صورت بخواهیم محاسبه نماییم،  محال است بتوان آن را از روزنه باریک،  در صندوق داخل نموده باشند و فقط باید با معجزه‌ای این کار انجام شده باشد زیرا کلید آن نیز و فقط دست خودمان بود.

وقتی نامه را باز نمودیم این جملات با ترتیب خاصی در آن نوشته شده بود( لازم به تذکر است آن خط مبارک هیبت و عظمتی را در دل انسان ایجاد می کرد.

بسم الله الرحمن الرحیم

و قل اعلموا فسیری الله عملکم و رسوله و المومنون.

صدق الله العلی العظیم.

انا المهدی المنتظر

اقمت الصلوة فی مسجدکم

واکلت مما اکلتم

و دعوت لکم

فادعوا لی بالفرج

یعنی:

به نام خداوند بخشنده مهربان

(ای پیامبر ما به مردم بگو)  هر عملی را که می خواهید انجام دهید،  اما بدانید عمل شما را خدا و رسول او و مومنون(ائمه هدی  علیه السلام)  می بینند.

راست فرموده است خداوند بلند مرتبه و با عظمت

من مهدی منتظر هستم

در مسجد شما نماز را برپا داشتم

از آنچه شما خوردید من هم خوردم

و برای شما دعا نمودم

پس شما هم برای فرج من دعا کنید.