خداوندا؛ من فقیر و محتاجم و از عذابت ترسان و به تو پناهنده ام. خداوندا؛ نامم را (با نام دیگري) عوض مکن، و بدنم را دگرگون مساز، و بلایم را سخت مگردان، و دشمنانم را سرزنش کننده من قرار مده، از کیفرت به بخششت پناه میبرم، و از عذابت به رحمتت پناه میبرم و از خشم تو به خشنودیت پناه میبرم و از تو به خودت پناه میبرم، ستایش تو والاست؛ تو آن چنانی که خودت خود را ستوده اي و برتر از گفتار گویندگانی.
نماز دیگر در شب نیمه شعبان
ابو یحیی از امام صادق علیه السلام روایت کرده است که از امام باقر علیه السلام درباره فضیلت شب نیمه شعبان سوال شد، حضرت فرمودند: شب نیمه شعبان بعد از شب قدر، برترین و بافضیلت ترین شبها است. در این شب خدا فضل و رحمتش را شامل حال بندگانش میگرداند و ایشان را به بزرگواري خود میبخشد. در این شب سعی کنید به خدا تقرّب جویید.
زیرا شبی است که خداوند بر خود لازم کرده و قسم یاد نموده که هیچ درخواست کنندهاي را رد نکند مگر این که درخواست معصیت و حرامی بکند. و شبی است که خدا در عوض شب قدر که براي پیغمبرمان صلی الله علیه وآله وسلم قرار داد، آن را براي ما اهل بیت قرار دادهاست .پس در دعا و ستایش خدا تلاش کنید، زیرا هر کس در این شب صد مرتبه “سبحان الله” بگوید و صد مرتبه “الحمدالله” بگوید و صد مرتبه “الله اکبر” بگوید، خداوند گناهان گذشته اش را میبخشد و از حاجات دنیا و آخرت آنچه را بخواهد، و آنچه نیازمند آن باشد – هر چند آن را نخواهد – خداوند به خاطر بزرگواري و رحمتش بر بندگان، آنها را برآورده می سازد.
ابو یحیی میگوید: به سرورم امام صادق علیه السلام عرض کردم: بهترین دعا در این شب چیست؟ حضرت فرمودند :
هنگامی که نماز عشا را بجا آوردي دو رکعت نماز بخوان. در رکعت اوّل بعد از سوره حمد، یک مرتبه سوره” جحد” یعنی “قل یا ایها الکافرون” و در رکعت دوّم بعد از سوره حمد، یک مرتبه سوره “توحید” را بخوان . وقتی سلام دادي سی و سه مرتبه “سبحان الله” و سی و سه مرتبه “الحمدالله” و سی و چهار مرتبه “الله اکبر” بگو و سپس این دعا را بخوان:
اي کسی که پناهگاه بندگان در سختی ها و مشکلات به سوي او است ، و مخلوقات در بلا و مصیبت به او پناه می برند؛
اي داناي هر چه آشکار و پنهان است ، اي کسی که خطور فکر و اندیشه ها و رفت و آمد خیالات و خاطرات بر او پنهان نیست؛ اي پرودگار خلایق و آفریدگان اي کسی که ملکوت زمین ها و آسمان ها به دست قدرت اوست؛ تو آن خدایی هستی که تو را قصد می کنم و به تو روي می آورم ، پس به خاطر این که اعتقاد دارم جز تو خدایی نیست؛ من به وسیله ” لا اله الا الله” تو را قصد میکنم و به تو روي می آورم ، پس به خاطر این که اعتقاد دارم جز تو خدایی نیست در این شب مرا از کسانی قرار بده که نظر لطف به او کرده پس به حالش ترحّم فرموده اي و دعایش را شنیده پس آن را اجابت کرده اي ، و درخواستِ گذشت او را دانسته پس از او درگذشتی، و از خطاهاي گذشته و گناهان بزرگ او گذشت کردي پس من از گناهانم به تو پناه آورده ام و براي پوشاندن زشتی هایم به تو پناهنده گشتم.
اي خدا؛ تو به فضل و کرمت بر من بخشش و احسان فرما و با بردباري و عفوت گناهانم را بریز و مرا در این شب با کرامت و بزرگواري فراوانت غرق احسانت نما و مرا در این شب از دوستانت قرار بده که آن ها را براي فرمان برداري از خودت برگزیدي و براي عبادتت انتخاب فرمودي و از خاصّان و خالصان خود قرار دادي . خداوندا ؛ مرا از آنان قرار بده که از کوشش خود به سعادت رسیدند و از خیرات و خوبی ها بهره کامل بردند ؛ و از آنان که در زندگی سالم ماندند پس متنعّم گردیدند و پیروز گشتند پس غنیمت یافتند ؛ و مرا از شرّ کارهاي گذشته ام کفایت فرما و از این که در آینده بر نافرمانی تو بیفزایم حفظ فرما، و فرمان برداري از خودت را و آن چه را باعث نزدیک شدن به حضرت توست و به من نزد تو منزلت می دهد محبوب من گردان. اي آقاي من ؛ گریختگان به سوي تو پناهنده می شوند و جویندگان به درگاه تو التماس می کنند ، و آنان که طلب گذشت می کنند و توبه کار شدند اعتمادشان بر کرم توست ؛ تو بندگانت را با رفتار بزرگوانه ات در حالی که بزرگوارترین کریمان هستی ، اَدب کردي ؛ و به بندگانت دستور بخشش دادي در حالی که خودت بخشنده و مهربانی .
اي خدا؛ مرا از امیدي که به بزرگواري ات دارم محروم مکن ، و از نعمت فراگیر و فراوانت ناامید مگردان، و از قسمت هاي بزرگت براي فرمان بردارانت در این شب مرا هم ناکام مساز، و مرا از آفریدگان شرور و بد رفتارت در حفظ خود بدار .
بارپروردگارا ؛ اگر من قابل آنچه درخواست کردم نیستم، لیکن تو اهل بزرگواري و بخشش و آمرزشی ؛ بر من به آنچه سزاوار مقام توست کرامت فرما، نه آنچه شایسته من است؛ چون به تو خوش گمان بوده و امیدم به سوي توست و جانم به کرامتت بسته است؛ چون عقیده دارم که تو مهربان ترین مهربانان و بزرگوارترین بزرگواران هستی.
بارالها ؛ مرا از راه بزرگواري ات به قسمت هاي بزرگ خویش مخصوص گردان ، من از کیفرت به بخشش تو پناه می برم. آن دسته از گناهان مرا ببخش که خوي و سرشت را بر من محبوس و روزي را ، بر من تنگ می سازد ، تا به خشنودي نیکوي تو پردازم و با بخشش بزرگت بهره مند شوم به نعمت هاي فراوانت نیک بخت گردم ؛ زیرا ، من به حریم قدس تو پناه آورده و خود را در معرض بزرگواري ات درآورده ام و از کیفر و مجازاتت به بخششت و از خشمت به بردباري ات پناه جُسته ام ؛ پس مرا آن چه خواستم عطا فرما و به آن چه از تو التماس نموده ام برسان، من از تو چیزي را می خواهم که از تو بزرگ تر نیست.
سپس به سجده می روي و بیست مرتبه: “یا ربّ“، هفت مرتبه: “یا الله“، هفت مرتبه: “لا حَوْلَ وَلا قُوَّهَ إِلّا بِاللَّهِ“، و ده مرتبه: “ما شآءَ اللَّهُ“، و ده مرتبه: “لا قُوَّهَ إِلّا بِاللَّهِ” گفته و بر پیامبر و آل پیامبر علیهم السلام صلوات می فرستی و از خدا حاجتت را می طلبی.
به خدا سوگند ؛ اگر به تعداد قطرات باران از خدا حاجت بطلبی، از بزرگواري و فضلش تو را به حاجاتت می رساند.
