شیخ طوسی در کتاب “غیبت”می نویسد:

جمعی از علما از محمد بن احمد قمی برای من نقل کردند که وی گفت:

در پشت نامه ای که برخی از جوابهای اهل قم نوشته شده بود  و از حسین بن روح پرسیده بودند آیا این جوابها از وجود اقدس امام زمان است یا از محمد بن علی شلمغانی ( که وی گفته است جواب این مسائل را من داده ام) دیدم از قول ابوالقاسم حسین بن روح نوبختی نوشته بود:

“بسم الله الرحمن الرحیم ما نامه شما را خواندیم و تمام جوابها از ماست و آن فرد گمراه که لعنت خدا بر او باد در یک حرف آن دخالت نداشته است. سابق بر این نیز جوابهائی بوسیله احمد بن بلال و افرادی همانند او به شما می رسید؛ بدانید که آنها و این مرد ملعون (شلمغانی) همه از اسلام بر گشته و مرتد شده اند، خدا آنها را لعنت کند و مورد خشم خود قرار دهد.”