ابو بصیر گوید: امام صادق علیه السلام در تفسیر قول خدای تعالی: «هُوَ الَّذِی أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدی وَ دِینِ الْحَقِّ لِیُظْهِرَهُ عَلَی الدِّینِ کُلِّهِ وَ لَوْ کَرِهَ الْمُشْرِکُونَ»، فرمودند: به خدا سوگند! تأویل این آیه هنوز نازل نشده است، و نازل نخواهد شد تا آنکه قائم علیه السلام خروج کند، و چون خروج کرد کافران به خدای عظیم و مشرکان به امام را، ناخوش آید، و اگر کافر یا مشرکی در دل صخره ای باشد آن صخره بگوید: ای مؤمن! در دل من کافری است مرا بشکن و او را بکش.
از محمد بن مسلم ثقفی روایت است که: شنیدم از امام باقر علیه السلام که می فرمایند: قائم علیه السلام به توسط ترس یاری و تأیید می گردد. زمین برای او خواهد چرخید و سلطنتش مشرق و مغرب عالم را فرا خواهد گرفت، خداوند به واسطه او دینش را ظاهر می کند، هر چند مشرکان به آن کراهت داشته باشند، روی زمین جای خرابی نیست، مگر آن که آباد شود و روح اللَّه عیسی بن مریم فرود می آید و پشت سر او اقامه نماز خواهد کرد.
عیاشی در تفسیر خود از ابو المقدام از حضرت امام محمد باقر علیه السلام روایت کرده، که حضرت در تأویل آیه: «لِیُظْهِرَهُ عَلَی الدِّینِ کُلِّهِ وَ لَوْ کَرِهَ الْمُشْرِکُونَ»، فرمودند یعنی خداوند او (امام زمان) را بر همه ادیان غالب می گرداند هر چند مشرکین نخواهند، فرمودند: هیچ کس نمی ماند جز اینکه اقرار به خاتمیّت حضرت محمد صلی الله علیه واله می کند.
برگرفته از کتاب: کلید واژه آیات مهدوی در قرآن کریم نوشته سید محمد جعفر روضاتی
کلمات کلیدی: غلبه اسلام بر تمام ادیان، خروج قائم علیه السلام
[۱]. سوره توبه، آیه ۳۳
[۲]. تفسیر نور الثقلین، ج ۲، ص ۲۱۱ – کمال الدین، ج ۲، ص ۶۷۰ .
[۳]. بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۱۹۱ – کمال الدین، ج ۱، ص ۳۳۱
