دعا براي ظهور آن حضرت پس از نمازهای روزانه

دعا بعد از نمازهای صبح و ظهر

امام صادق علیه السلام می فرمایند:

هر کس بعد از نماز صبح و ظهر، در روز جمعه و دیگر روزها بگوید:

أَللَّهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّدٍ ، وَعَجِّلْ فَرَجَهُمْ

خداوندا؛ بر محمّد و آل محمّد درود فرست و در فرج و راحتی ایشان تعجیل بفرما.

نمی میرد تا این که حضرت قائم مهدي صلوات اللَّه علیه را درك کند.

دعا براي ظهور آن بزرگوار ارواحنا فداه پس از نماز ظهر در هر روز

 در کتاب “فلاح السائل” آمده‏است: از اذکار مهمّ در تعقیب نماز ظهر، اقتدا کردن به امام صادق علیه السلام در دعا کردن براي حضرت مهدي صلوات اللَّه علیه است. امامی که رسول خدا حضرت محمّد صلی الله علیه وآله وسلم در روایات صحیح به امّتش بشارت او را داده است و به آن‏ها وعده داده که آن حضرت در آخرالزمان ظهور می‏کند .

محمّد بن رهبان دبیلی روایت کرده است: ابو علی محمّد بن حسن بن محمّد بن جمهور قمی گفت: پدرم از پدرش محمّد بن جمهور و او از احمد بن حسین سکّري و او از عبّاد بن محمّد مداینی نقل کرد که: در مدینه بر امام صادق علیه السلام وارد شدم هنگامی که از نماز ظهر فارغ شده بود، آن حضرت دست ها را به سوي آسمان بلند کرده بود و می‏گفت:

یا سامِعَ کُلِّ صَوْتٍ، یا جامِعَ (کُلِّ فَوْتٍ)، یا بارِئَ کُلِّ نَفْسٍ بَعْدَ الْمَوْتِ، یا باعِثُ، یا وارِثُ، یا سَیِّدَ السَّادَهِ، یا إِلهَ الْآلِهَهِ یا جَبَّارَ الْجَبابِرَهِ، یا مَلِکَ الدُّنْیا وَالْآخِرَهِ، یا رَبَّ الْأَرْبابِ، یا مَلِکَ الْمُلُوكِ، یا بَطَّاشُ، یا ذَا الْبَطْشِ الشَّدیدِ، یا فَعَّالًا لِما یُریدُ، یا مُحْصِیَ عَدَدِ الْأَنْفاسِ وَ نَقْلِ الْأَقْدامِ، یا مَنِ السِّرُّ عِنْدَهُ عَلانِیَهٌ، یا مُبْدِئُ، یا مُعیدُ .أَسْأَلُکَ بِحَقِّکَ عَلی خِیَرَتِکَ مِنْ خَلْقِکَ وَ بِحَقِّهِمُ الَّذي أَوْجَبْتَ لَهُمْ عَلی نَفْسِکَ، أَنْ تُصلِّیَ عَلی مُحَمَّدٍ وَ أَهْلِ بَیْتِهِ عَلَیْهِ وَ عَلَیْهِمُ السَّلامُ، وَأَنْ تَمُنَّ عَلَیَّ السَّاعَهَ السَّاعَهَ بِفِکاكِ رَقَبَتی مِنَ النَّارِ، وَأَنْجِزْ لِوَلِیِّکَ وَ ابْنِ نَبِیِّکَ الدَّاعی إِلَیْکَ بِإِذْنِکَ، وَ أَمینِکَ فی خَلْقِکَ، وَ عَیْنِکَ فی عِبادِكَ، وَ حُجَّتِکَ عَلی خَلْقِکَ، عَلَیْهِ صَلَواتُکَ وَ بَرَکاتُکَ وَعْدَهُ . أَللَّهُمَّ أَیِّدْهُ بِنَصْرِكَ، وَ انْصُرْ عَبْدَكَ، وَ قَوِّ أَصْحابَهُ وَ صَبِّرْهُمْ، وَ اجْعَلْ لَهُمْ مِنْ لَدُنْکَ سُلْطاناً نَصیراً، وَ عَجِّلْ فَرَجَهُ، وَ أَمْکِنْهُ مِنْ أَعْدآئِکَ وَ أَعْدآءِ رَسُولِکَ، یا أَرْحَمَ الرَّاحِمینَ .

(اي شنونده هر صدا؛ اي گردآورنده (هر نابود)؛ اي آفریننده هر جان و روان بعد از مرگ؛ اي برانگیزاننده؛ اي وارث؛ اي آقا و سروَر آقایان؛ اي معبود معبودها؛ اي چیره و متسلّط بر چیره شوندگان؛ اي پادشاه دنیا و آخرت؛ اي پرورش دهنده‏ ی پرورش دهندگان، اي پادشاه پادشاهان؛ اي بسیار سخت گیر؛ اي صاحب سخت گیري شدید؛ اي انجام دهنده هر چه می خواهد؛ اي شمارشگر تعداد نفس ها و حرکت و جابجایی قدم ها؛ اي کسی که پنهان در نزد او آشکار است؛ اي آغازگر آفرینش؛ اي باز گرداننده؛ از تو می خواهم به حقّ خودت بر بندگان برگزیده ات از میان آفریدگانت و به حقّی که براي ایشان بر خودت لازم کردي؛ که بر محمّد و اهل بیتش درود بفرستی که سلام بر او و بر آنان باد، و در همین ساعت، در همین ساعت بر من منّت گذاشته و مرا از آتش، رها کنی؛ و براي ولیّ خودت و فرزند پیامبر خودت که دعوت کننده به سوي تو به اجازه تو و امانت دارت در میان خلقت و چشم تو در میان بندگانت، و حجّت تو بر آفریدگانت است – که درودها و برکات تو بر او باد – وعده ات را انجام بده. خداوندا ؛ با یاري خودت او را تأیید کن، و بنده‏ات را یاري نما، و اصحابش را قوّت بخش و آنان را شکیبایی عنایت کن؛ و براي ایشان از نزد خودت قدرت یاري کننده اي را قرار ده؛ و در راحتی و فرجش تعجیل کن، و او را بر دشمنانت و دشمنان رسولت مکنت و قدرت ببخش ، اي مهربان ترین مهربانان) .

گفتم: فدایت شوم؛ آیا این طور نیست که براي خویش دعا نمودید؟ حضرت فرمود:

براي نور آل محمّد علیهم السلام و پیش رو و جلودار و انتقام گیرنده از دشمنان آل محمّد به امر خدا ، دعا کردم .

گفتم: فدایت شوم ؛ کی خروج می کند ؟ حضرت فرمود: هر گاه خدا بخواهد.

گفتم: آیا براي خروج او علامتی هست؟ حضرت فرمود: آري؛ نشانه هاي مختلفی هست. گفتم: مانند چه چیزي؟

خروج پرچمی از شرق و پرچمی از غرب و فتنه اي که بر اهل “زوراء” سایه می افکند، و خروج مردي از فرزندان عمویم زید در یمن، و به تاراج رفتن پرده بیت الحرام، و خداوند هر چه بخواهد، انجام می دهد.

در کتاب” مکیال المکارم” آمده است : از این دعا چند چیز استفاده می شود:

اوّل: مستحبّ است دعا کردن در حقّ حضرت حجّت صلوات اللَّه علیه و درخواست تعجیل فرج آن حضرت بعد از نماز ظهر.

دوّم : مستحبّ است بالا بردن دست ها هنگام دعا براي حضرت حجّت ارواحنا فداه.

سوّم: مستحبّ است شفیع گرفتن ائمّه و درخواست کردن به حقّ ایشان، قبل از طلب حاجت.

چهارم : مستحبّ است حمد و ستایش خداي عزّ وجلّ در ابتداي دعا.

پنجم: مستحبّ است مقدّم داشتن صلوات بر محمّد و آل محمّد علیهم السلام بر طلب حاجت.

ششم: پاك کردن روان از گناهان به وسیله استغفار و مثل آن؛ تا روان پاك و براي اجابت آماده شود. شاهد این مطلب، طلب مغفرت و رهایی از آتش است که امام علیه السلام درخواست نموده است.

هفتم: منظور از ولیّ مطلق که بدون اضافه و قید باشد در گفتار ائمّه علیهم السلام و دعاي ایشان همان مولاي مان صاحب الزمان ارواحنا فداه است.

هشتم: مستحبّ است دعا کردن در حقّ اصحاب و یاوران حضرت.

نهم: امام صلوات اللَّه علیه در هر حالی شاهد بر اعمال بندگان است، آن ها و رفتارشان را می نگرد که جمله” چشم تو در میان بندگانت” به آن اشاره دارد.

دهم: یکی از القاب حضرت حجّت ارواحنا فداه نور آل محمّد علیهم السلام است؛ در روایات نیز شاهد بر آن وجود دارد؛ محقّق نوري رحمه الله بعضی از آن ها را در کتابش بنام “نجم الثاقب” ذکر کرده است.

یازدهم: آن حضرت ارواحنا فداه بعد از امیر مؤمنان علی علیه السلام، امام حسن و امام حسین علیهما السلام افضل و برتر از دیگر ائمّه علیهم السلام می‏باشد و روایات دیگري نیز آن را تأیید می کند.

دوازدهم: خداوند عزّ اسمه حضرت را ذخیره فرموده و آمدنش را به تأخیر انداخته است براي انتقام گرفتن از دشمنان خودش و دشمنان رسولش؛ و روایات در این باره متواتر است.

سیزدهم: زمان ظهورش از اُمور پنهانی است که مصلحت الهی چنین اقتضا کرده است؛ در این مورد هم روایات متواتر است.

چهاردهم: نشانه هاي گفته شده در روایت از علایم حتمی و قطعی نیست؛ به خاطر این جمله که در آخر کلام فرموده است: “و خداوند هر چه بخواهد ، انجام می دهد”.

دعا براي ظهور امام زمان عجّل اللَّه تعالی فرجه پس از نماز عصر

سیّد بن طاووس رحمه الله در کتاب ” فلاح السائل” می نویسد: از اذکار مهمّ بعد از نماز عصر اقتدا کردن به مولاي مان حضرت موسی بن جعفر علیهما السلام در دعا نمودن براي مولاي مان حضرت مهدي صلوات اللَّه علیه است .چنان که یحیی بن فضل نوفلی روایت کرده است که گفت: در بغداد بر ابی الحسن موسی بن جعفر علیهما السلام – وقتی از نماز عصر فارغ شده بود – وارد شدم. دیدم دست ها را به سوي آسمان بلند کرده و می گوید :

أَنْتَ اللَّهُ لا إِلهَ إِلّا أَنْتَ، اَلْأَوَّلُ وَ الْآخِرُ وَ الظَّاهِرُ وَالْباطِنُ، وَ أَنْتَ اللَّهُ لا إِلهَ إِلّا أَنْتَ، إِلَیْکَ زِیادَهُ الْأَشْیآءِ وَ نُقْصانُها وَ أَنْتَ اللَّهُ لا إِلهَ إِلّا أَنْتَ ، خَلَقْتَ الْخَلْقَ بِغَیْرِ مَعُونَهٍ مِنْ غَیْرِكَ وَ لا حاجَهٍ إِلَیْهِمْ، أَنْتَ اللَّهُ لا إِلهَ إِلّا أَنْتَ، مِنْکَ الْمَشِیَّهُ وَ إِلَیْکَ الْبَدْءُ ، أَنْتَ اللَّهُ لا إِلهَ إِلّا أَنْتَ، قَبْلَ الْقَبْلِ وَ خالِقُ الْقَبْلِ، أَنْتَ اللَّهُ لا إِلهَ إِلّا أَنْتَ، بَعْدَ الْبَعْدِ وَ خالِقُ الْبَعْدِ، أَنْتَ اللَّهُ لا إِلهَ إِلّا أَنْتَ، تَمْحُو ما تَشآءُ وَتُثْبِتُ وَ عِنْدَكَ اُمُّ الْکِتابِ، أَنْتَ اللَّهُ لا إِلهَ إِلّا أَنْتَ، غایَهُ کُلِّ شَیْ ءٍ وَ وارِثُهُ، أَنْتَ اللَّهُ لا إِلهَ إِلّا أَنْتَ، لایَعْزُبُ عَنْکَ الدَّقیقُ وَ لَا الْجَلیلُ، أَنْتَ اللَّهُ لا إِلهَ إِلّا أَنْتَ، لایَخْفی عَلَیْکَ اللُّغاتُ، وَ لا تَتَشابَهُ عَلَیْکَ الْأَصْواتُ. کُلَّ یَوْمٍ أَنْتَ فی شَأْنٍ، لایَشْغَلُکَ شَأْنٌ عَنْ شَأْنٍ، عالِمُ الْغَیْبِ وَأَخْفی، دَیَّانُ الدّینِ، مُدَبِّرُ الْاُمُورِ، باعِثُ مَنْ فِی الْقُبُورِ، مُحْیِ الْعِظامِ وَ هِیَ رَمیمٌ، أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ الْمَکْنُونِ الْمَخْزُونِ، اَلْحَیِّ الْقَیُّومِ، اَلَّذي لایَخیبُ مَنْ سَأَلَکَ بِهِ، أَنْ تُصلِّیَ عَلی مُحَمَّدٍ وَ الِهِ، وَ أَنْ تُعَجِّلَ فَرَجَ الْمُنْتَقِمِ لَکَ مِنْ أَعْدآئِکَ، وَ أَنْجِزْ لَهُ ما وَعَدْتَهُ، یا ذَا الْجَلالِ وَالْإِکْرامِ.

(تو خدایی هستی که معبودي جز تو نیست ، اوّل و آخر و ظاهر و باطن تویی.

تو خدایی هستی که معبودي جز تو نیست؛ فزونی و کاستی چیزها در اختیار توست.

تو خدایی هستی که معبودي جز تو نیست؛ آفرینش را بدون کمک دیگران و بدون نیاز به آنان آفریدي.

تو خدایی هستی که معبودي جز تو نیست، مشیّت از توست و آغاز کردن بستگی به تو دارد . تو خدایی هستی که معبودي جز تو نیست، قبل از هر قبلی بوده اي و تو آفریدگار قبل هستی  تو خدایی هستی که معبودي جز تو نیست، بعد از هر بعدي هستی و آفریدگار بعد تویی.

تو خدایی هستی که معبودي جز تو نیست، هر چه را بخواهی محو یا اثبات می‏کنی و امّ الکتاب نزد توست.

تو خدایی هستی که معبودي جز تو نیست، نهایت و وارث هر چیزي هستی.

تو خدایی هستی که معبودي جز تو نیست، هیچ چیز کوچک و بزرگ از نظرت پنهان نمی ماند تو خدایی هستی که معبودي جز تو نیست، هیچ لغتی بر تو پوشیده نمی ماند و صداهاي مختلف تو را به اشتباه نمی اندازد. هر روز تو در شأن و کاري هستی که هیچ شأنی تو را از شأن دیگر باز نمی دارد. داناي غیب و پنهانی ها، پاداش دهنده کار، تدبیرگر امور، برانگیزاننده افرادي که در قبرهایند، زنده کننده استخوان ها در حالی که پودر و خاکستر شده اند تو هستی؛ از تو می خواهم به اسم پنهان ذخیره شده ات، که زنده و پاینده است، که هر کس تو را به آن نام بخواند نا اُمید نمی شود؛ که بر محمّد و آل محمّد درود بفرستی و فرج و گشایش در کار انتقام گیرنده ات از دشمنانت را تعجیل فرمایی و آنچه به او وعده داده اي به جاي آوري؛ اي صاحب جلالت و کرامت)

یحیی بن فضل می گوید: عرض کردم: براي چه کسی دعا کردید ؟ حضرت فرمود: براي مهدي آل محمّد علیهم السلام .

آنگاه فرمودند: پدرم فداي آنکه ابروهايش به هم پیوسته است؛ ساق باریک؛ شانه هاي پهن و رنگ گندمگون دارد که به خاطر شب زنده داري مایل به رنگ زرد شده است. پدرم فداي آن کسی که با رکوع و سجده شب را به صبح می رساند؛ پدرم فداي آن کسی که در راه خدا از سرزنش هیچ ملامتگري نمی هراسد؛ چراغ فروزنده در تاریکی ها است؛ پدرم فداي قیام کننده به امر خدا باد .

گفتم : چه وقت خروج می کند؟

حضرت فرمود: هنگامی که دیدي لشکریان به ساحل فرات و دجله آمده‏اند و پل کوفه ویران شد و بعضی از خانه هاي کوفه سوزانده شد ، هنگامی که این نشانه ها را مشاهده کردي، بدان که خداوند آنچه بخواهد انجام می دهد و کسی نیست که بر امر خدا غلبه کند و یا حکمش را به تأخیر بیندازد.