وَ قَرْنَ في بُيُوتِكُنَّ وَ لا تَبَرَّجْنَ تَبَرُّجَ الْجاهِلِيَّةِ الْأُولى وَ أَقِمْنَ الصَّلاةَ وَ آتينَ الزَّكاةَ وَ أَطِعْنَ اللهَ وَ رَسُولَهُ إِنَّما يُريدُ اللهُ لِيُذْهِبَ عَنْكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَ يُطَهِّرَكُمْ تَطْهيراً
و در خانههاى خود بمانيد، و همچون دوران جاهليّت نخستين [در ميان مردم] ظاهر نشويد، و نماز را برپا داريد، و زكات را بپردازيد، و خدا و پيامبرش را اطاعت كنيد؛ خداوند فقط مىخواهد پليدى [گناه] را از شما اهل بيت دور كند و كاملاً شما را پاك سازد.
از رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم پرسش شد که قبر موسی کجاست؟ و آن حضرت فرمود: «آن کنار راه بزرگی پهلوی تلّ سرخ است. بعد از آن [یعنی مرگ موسی] یوشعبننون به امر نبوّت و خلافت قیام کرد و نسبت به آزار و سختی و بلای سرکشان شکیبا بود تا اینکه سه نفر از طواغیت درگذشتند و پس از آنها کارش شدّت گرفت، امّا در این میان دو نفر از منافقان قوم موسی صفورا دختر شعیب - همسر موسی- را به شورش وادار کردند و به همراهی صدهزار نفر به جنگ یوشعبننون آمدند و یوشع با آنها جنگید و بسیاری از آنها کشته شدند و بقیّه به اذن خداوند متعال [از میدان جنگ] گریختند و صفورا دختر شعیب اسیر شد و یوشعبننون به او گفت: «در دنیا تو را بخشیدم تا پیامبر خدا موسی را ملاقات کرده و شکایت تو و قومت را به او بنمایم». صفوراء گفت: «واویلا! به خدا اگر بهشت را به من بدهند شرم میکنم که پیامبر خدا را در آن ملاقات کنم چراکه او را هتک حرمت کردهام و بر جانشین او شورش کردهام». (كمال الدين و تمام النعمة، ج1، ص: 154)
امام علی علیه السلام: امّا حکم من در روز جمل و مخالفت با آن در جنگ صفیّن به این دلیل بود که اهل جمل با من بیعت نموده بودند و بیعت شکنی کردند و از حرم الهی و رسولش خارج شده و به بصره رفتند و رهبر و مرکز فرماندهی برای ایشان نبود که آنها را سازماندهی کند و لذا عایشه همسر پیامبر را با خود همراه ساختند؛ چراکه وی از بیعت با من کراهت داشت درحالیکه پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم به وی خبرداده بود که خروج برعلیه من بغی و ظلم است و خداوند در قرآن فرموده است: ای همسران پیامبر! هرکدام از شما گناه آشکار و فاحشی مرتکب شود، عذاب او دوچندان خواهد بود. (احزاب/۳۰) و جز ایشان هیچکدام از همسران پیامبر این عمل زشت را مرتکب نشد و کردارش بسیار ناپسند بود. اوّلین آنها مخالفت با دستور خداوند یعنی: وَ قَرْنَ فِی بُیُوتِکُنَّ وَ لا تَبَرَّجْنَ تَبَرُّجَ الْجاهِلِیَّةِ الْأُولی و گناه خودنمایی وی بزرگتر از خروجش میباشد. (مستدرك الوسائل و مستنبط المسائل، ج11، ص: 60)
عبداللهبنمسعود گوید: به پیامبر عرض کردم: «ای رسول خدا (! چه کسی شما را پس از وفاتتان، غسل میدهد»؟ پیامبر پاسخ داد: «هر پیامبری را وصی و جانشین او غسل میدهد». عرض کردم: «ای رسول خدا! وصیّ شما کیست»؟ حضرت پاسخ داد: «علیّبنابیطالب». عرض کردم: «ای رسول خدا ! او چند سال پس از شما زندگی میکند»؟ حضرت پاسخ داد: «سی سال زندگی میکند، یوشعبننون، جانشین موسی بود و پس از موسی سیسال زیست و صفراء دختر شعیب زن موسی علیه او قیام کرد و گفت: من شایستهتر از تو به جانشینی موسی هستم. پس یوشع با صفورا دختر شیب پیکار کرد و جنگجویان او را کشت و او را به اسارت درآورد و در دورهی اسارت به نیکی با او رفتار کرد؛ و دختر ابوبکر نیز علیه علی به همراه چندین و چند هزار تن از امّت من قیام خواهد کرد و علی با او نبرد میکند و جنگجویان او را میکشد و او را به اسارت درمیآورد و در دورهی اسارت با او به نیکی رفتار میکند و خداوند در مورد او آیهی وَ قَرْنَ فِی بُیُوتِکُنَّ وَ لَا تَبَرَّجْنَ تَبَرُّجَ الجَاهِلِیَّةِ الْأُولَی را نازل کرد و منظور از آن (جاهلیّت اولی)، صفورا دختر شعیب است». (بحار الأنوار، ج22، ص: 512-513)