هرچه درجه ایمان در فرد بالاتر باشد ،از وقوع ظلم و معصیت در عالَم ،رنج بیشتری می برد وگرفتاری شدیدتری پیدا می کند وانتظار فرجش هم کاملتر وشدیدتر است.

بنابراین شدیدترین وکاملترین درجه انتظار فرج را کسی دارد که کاملترین درجه ایمان را دارد واو در زمان حاضر وجود مقدس امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف است و به همین دلیل بیشترین رنج و مصیبت را به خاطر وقوع معاصی و ظلم ها در عالَم،متحمّل

می شوند.و رنج ایشان قابل مقایسه با دیگران نیست زیرا به سبب داشتن مقام شهادت برخلق خدا،همه آنچه را بر روی زمین رخ می دهد شاهد هستند و گرفتاری‌های دوستان وشیعیان خود را می بینند وظلم های فراگیر در عالَم و گناهان تک تک بندگان خدا را مشاهده می کنند و درد بزرگی قلب ایشان را آزار می دهد، لذا از همه بیشتر خودِ مولا منتظِر زمان ظهورند و روزگار غیبت ایشان چه سخت می گذرد.

سپرده شدن هدایت خلق به امام علیه السلام

بُعد دیگری از وجود امام عصر علیه السلام مسئولیت خطیر هدایت بشر از جانب خداوند است.

امام این وظیفه سنگین را با کمال دلسوزی نسبت به خلق به خصوص شیعیانش به انجام می رساند. چنانچه در حدیثی از امام رضا علیه السلام امام از پدر مهربان‌تر واز مادر نسبت به فرزند شیرخوارش دلسوزتر و بلکه از خودشان هم به خودشان مهربان ترند.

طبق روایت امام صادق علیه السلام که فرمودند: "قسم به خدا همانا من نسبت به شما از خودتان مهربانترم."

پس با این درجه نزدیکی ومحبت امام به شیعیانش باید یقین داشته باشیم که حضرت ولی عصر علیه السلام بیش از خود ما نگران حال ما هستند .بنابراین اگر یک گرفتاری و ناراحتی برای شیعه ای پیدا شود، قطعا امام علیه السلام بیش از خود او گرفتار می شوند.