امام زمان – که سلام و صلوات الهی بر او باد – منبع و خزینه دار علم الهی (۱) و عالم بر آنچیزی است که خداوند علمش را به او داده. (۲)
ایشان مظهر علم خدا (۳) و مطّلع و محیط بر جمیع کائنات هستند.
آن حضرت آگاه بر جمیع اسرار و رازهای درونی بوده و بر تمامی اعمال و رفتار، افکار و خُطورات ذهنیّه، حالات مختلف روحی و جسمی، نیازهای ظاهر و باطن من در گذشته، حال و آینده مطلّع اند. (۴)
آن حضرت چشم بینای خداوند (عزوجل) می باشند که همیشه و در همهﯼ احوال مرا دیده و می بینند. (۵)
و نیز باید بدانم که همهﯼ علوم به ایشان بازگشته و از سرچشمهﯼ بیکران علم و دانش آن حضرت جوشیده است، و هرکس هرچه می داند – بی واسطه یا با واسطه – از ایشان آموخته است.
آری! علوم مختلف،کشف مطالب مهمّه، همه و همه از معدن علم و دانش آن حضرت صادر شده و از ناحیهﯼ ایشان بر اذهان انداخته شده و بر قلمها جاری گشته است. (۶)
ایشان نه تنها استاد و معلّم انسانها، بلکه معلّم و آموزگار انبیا و ملائکه نیز می باشند. (۷) و خلاصه هرکس هرچه دارد از آن حضرت بوده و به ایشان ختم می شود، و من باید بدانم که در همهﯼ مسائل و علوم باید به دنبال ارتباط آن علم و مسأله، با امام زمانم باشم، و اگر مسائلی تحت عنوان «علم» مطرح شده و می شوند و هیچگونه ارتباطی با ایشان ندارند، علم نبوده و فقط عنوان علم را یَدَک می کشند و در واقع مجهولاتی بیش نیستند.
و نیز باید بدانم که جدا کردن هر مسألهﯼ علمی، اعمّ از مسائل اعتقادی، فقهی، اخلاقی، قرآنی، اصولی، کلامی، تاریخی، تفسیری، حدیثی، نجومی، روانشناسی، طبّی و… از امام زمان (علیه السلام)، و بررسی انفرادی آن، و عدم مشخّص کردن ارتباط آن بحث و روشن شدن جایگاه آن با آن حضرت، چیزی جز جدا کردن روح از جسم نبوده، و بالطبع آن مسألهﯼ علمی، مُرده و بی روح است.
بنابراین در همهﯼ علوم، ابتداءً باید تمام توجّه من به حقیقت علم و دانش یعنی حضرت ولی عصر (عجل الله تعالی فرجه الشریف) باشد و تمام تلاش خویش را در برقراری و کشف ارتباط آن علم با ایشان بنمایم، و این امر نیز بدون عنایت ویژه و استعانت از آن حضرت امکان پذیر نیست. (۸)
و در راستای تحقّق این هدف، باید دنبال معلّم، استاد، منبری و سخنرانی بروم که مرا به سوی امام زمانم بخواند، نه به سوی خود! و ارتباط بحث ها را با ایشان روشن کند نه با خود! و علومی را به من تعلیم کند که مرا به آن حضرت نزدیک نماید نه اینکه هر چه بیشتر بیاموزم از او دور شده و فاصله بگیرم!. (۹)
و نیز سراغ کتاب، مقاله و مجلّه ای بروم و مطالبی را بخوانم که حاوی همین خصوصیّات باشد، نه اینکه ثمره ای جز یادگیری چند اصطلاح و عنوان بی فایده، نداشته باشد.
و بی پرده بگویم که حقیقت این است: آن کتابی که مرا از امام زمانم (روحی له الفداء) دور کند قطعاً جزء کتب ضالّه و گمراه کننده است.
کلمات کلیدی: منبع علم الهی، علم امام، حقیقت علم، مظهر علم خدا
۱- امام جعفر صادق (علیه السلام) فرمودند: ما خزینه دارانِ علم خداوند هستیم. (بصائر الدّرجات: ص:۸۱ ح: ۳)
۲- امیر المؤمنین (علیه السلام) فرمودند: امام آنچه را که بین شرق و غرب عالم است می بیند، پس هیچ چیزی از عالم مُلک و ملکوت بر او پوشیده نیست. (مشارق انوار الیقین: ص:۲۰۵)
۳- امام صادق (علیه السلام) فرمودند: ذات امام ملکوتی وصفات او الهی است، وائمّهﯼ اطهار (علیهم السلام) مَظهر صفات خداوند و برگزیدگان او می باشند. (مشارق انوار الیقین: ص:۱۷۷)
۴- امیر المؤمنین (علیه السلام) در خطبهﯼ معروف نورانیّت فرمودند: امام از گذشته و آینده و آنچه که در باطنها، قلبها و آنچه که در آسمانها و زمین می باشد مطّلع است. (بحار الأنوار: ج: ۲۶ ص:۵)
۵- امام رضا (علیه السلام) همیشه جهت دعا برای امام زمان (علیه السلام) چنین دستور می دادند: خدایا! شرّ مخلوقاتت را از ولیّت، و چشمِ بینایت که به اذن تو می بیند، و شاهد تو بر بندگانت است دور نما. (مصباح المتهجّد: ص:۴۰۹ ح: ۱۴۵)
۶- امام باقر (علیه السلام) فرمودند: هیچکس علمی ندارد جز آنچه از امیرالمؤمنین (علیه السلام) به او رسیده، مردم هر کجا می خواهند بروند، بخدا علم صحیح جز اینجا جای دیگری یافت نمی شود – و با دست اشارهﯼ به خانهﯼ خود نمودند – . (کافی: ج: ۱ ص:۳۹۹ ح: ۲)
۷- امیر المؤمنین (علیه السلام) فرمودند: من حقیقت آن خضری هستم که موسی را معلّم بود، و من معلّم داود و سلیمان بودم. (مشارق انوار الیقین: ص:۲۵۵)
۸- امام رضا (علیه السلام) فرمودند: هر زمان مشکل، گرفتاری و مصیبتی ناگوار برای شما پیش آمد، از ما اهل بیت نزد خدای متعال یاری بجوئید، و این همان گفتار خدای متعال است که فرمود: «برای خدا اسم های نیکوئی است، پس او را به آن اسم ها بخوانید». (اختصاص:ص:۲۵۲)
۹- امام صادق (علیه السلام) فرمودند: بپرهیز از اینکه کسی را غیر از حجّت خدا نصب العین و بُت خویش قرار دهی و آنچه را می گوید پذیرفته و تصدیق نمائی. (کافی: ج: ۲ ص:۲۹۸ ح: ۵)
منبع: نقش امام زمان عج الله تعالی فرجه الشریف در زندگی من/ محمدمهدی محقق فرید