[آرى]! به يقين ابليس گمان خود را درباره‌ی آن‌ها محقّق ساخت كه همگى از او پيروى كردند جز گروه اندكى از مؤمنان. (بحار الأنوار (ط – بيروت)، ج۹۰، ص: ۵۹)
امام علی علیه السلام: آیا خداوند عزّوجلّ پیامبرش را امر نکرد تا وصیّ خود را به مردم معرفی کند و امامت و ولایت او را آشکار نماید؟! در قرآن مجید فرمود: «ای پیامبر! آنچه از طرف پروردگارت بر تو نازل شده است، کاملًا [به مردم] برسان! و اگر نکنی، رسالت او را انجام نداده‌ای! خداوند تو را از [خطرات احتمالی] مردم، نگاه می‌دارد (مائده/۵۷) رسول خدا امر خداوند را به مردم ابلاغ کردند. دراین‌هنگام شیاطین نزد ابلیس جمع شدند و گفتند: «شما به ما گفتید بعد از اینکه محمّد درگذشت امّت او از هم پراکنده خواهند شد و سنّتش درهم خواهد شکست و کتاب او هم به این موضوع اشاره می‌کند و می‌گوید: «وَ ما مُحَمَّدٌ إِلَّا رَسُولٌ قَدْ خَلَتْ مِنْ قَبْلِهِ الرُّسُلُ أَ فَإِنْ ماتَ أَوْ قُتِلَ انْقَلَبْتُمْ عَلی أَعْقابِکُمْ؛ محمّد فقط فرستاده‌ی خداست و پیش از او، فرستادگان دیگری نیز بودند آیا اگر او بمیرد و یا کشته شود، شما به عقب برمی‌گردید؟. (آل عمران/۱۴۴)». اکنون چگونه پیامبری او تمام خواهد شد و یا امّتش پراکنده می‌گردند درحالی‌که برای خود جانشین معیّن کرده و امامی نصب کرده است»؟ شیطان گفت: «شما ترسی نداشته باشید، امّت او فرمان او را نقض خواهند کرد و با وصیّ او مکر خواهند نمود و به اهل بیت او ظلم خواهند کرد. حبّ دنیا بر آن‌ها چیره خواهد شد و آن‌ها وصیّت محمّد را بی‌اثر خواهند نمود، تعصّب‌ها و کینه‌ها در دل آن‌ها پیدا خواهد شد و از روی نخوت و تکبّر، حق را از حق‌دار خواهند گرفت». دراین‌هنگام خداوند این آیه را نازل کرد که وَ لَقَدْ صَدَّقَ عَلَیْهِمْ إِبْلِیسُ ظَنَّهُ فَاتَّبَعُوهُ إِلَّا فَرِیقاً مِنَ الْمؤْمِنِینَ.
امام صادق علیه السلام : وقتی خداوند در آیه: ای پیامبر! آنچه از طرف پروردگارت بر تو نازل شده است، کاملًا [به مردم] برسان!. (مائده/۶۷). در غدیرخم به پیامبر خود امر فرمود که علی را به عنوان امیرمؤمنان منصوب نماید، آن حضرت فرمود: «هر که من مولای اویم، علی مولای اوست». پس ابلیس ها نزد ابلیس بزرگ آمده و خاک بر سر کردند، و ابلیس به ایشان گفت: «به شما چه شده است»؟ گفتند: «این مرد امروز چنان گرهی بست که تا روز قیامت چیزی قادر به گشودن آن نیست. پس ابلیس به ایشان گفت: هرگز چنین نیست! زیرا کسانی که پیرامون او هستند، چند قول به من داده اند و آن ها خلاف وعده های خود عمل نمی کنند. پس خداوند آیه: وَ لَقَدْ صَدَّقَ عَلَیْهِمْ إِبْلِیسُ ظَنَّهُ را بر رسول خود نازل کرد. (تفسير القمي، ج۲، ص: ۲۰۱)
