دعا – که نوعی بندگی و ابراز نیاز، به خالق بی نیاز است – امری است بسیار مهم، و اسلحهﯼ مؤمن در این دنیا می باشد.(۱)
و دعای خیری نیست که مستجاب نگردد؛ البتّه طبق فرمایشات اهل بیت (علیهم السلام) یا همان دعا مستجاب شده و همان حاجت برآورده می گردد، و یا اینکه به جای آن چیز دیگری در دنیا و آخرت به دعا کننده عطا می شود(۲)
و در احادیث ما سفارش زیادی به دعا – که بهترین روش و شیوهﯼ گدایی در خانهﯼ خدای تعالی می باشد – شده است(۳)
بعضی ها فکر می کنند که چون خدای متعال و حجّت او – امام عصر (علیه السلام) – از حاجات و خواسته های وی با خبرند و نیازهایش را بهتر از او می دانند، دیگر نیازی به دعا نمودن و جاری نمودن آن بر زبان نیست، و حال اینکه این موضوع تنها تصوّری است نشأت گرفته از القائات ابلیس که از تضرّع و گدائی بندگان خدا در خانه اش بیمناک و هراسان است؛ زیرا گر چه خدا و حجّت او از حاجات ما با خبرند؛ ولیکن از ما خواسته اند که آنها را به زبان آورده و با تضرّع و عرض نیاز، آنها را از خداوند متعال بخواهیم؛ چرا که جاری نمودن دعا بر زبان و تضرّع کردن، عبادتی است با ارزش و نشانه ای است آشکار بر بنده بودن شخص دعا کننده.(۴)
طبق ادلّه و روایات معتبره، استجابت دعاهای من به خاطر وجود مقدّس و آمین های آن حضرت است.(۵)
در هر عصری، آمین امام عصر آن زمان، علّت استجابت دعاهای مردم آن زمان است، و در عصر من این آقا و مولایم حضرت مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف) است که به خاطر آمین های ایشان، استجابت دعاهای من قطعی می گردد و باید بدانم که پس از استجابت نیز خواسته ها و حوائج من، از باب ایشان و با اجازهﯼ ایشان، توسط ملائکهﯼ الهی از جانب خداوند متعال به من می رسند.(۶)
آری! دعای من نیز همچون سایر اعمال عبادی از ابتدا تا مرحلهﯼ استجابت و رسیدن به خواسته ام کاملاً با امام عصر (علیه السلام) در ارتباط می باشد و بجاست که من نیز از دعا برای سلامتی و فرج آن حضرت، که فوائد فراوان آن شامل حال خودم می شود فراموش نکرده و حدّاقل روزی یک مرتبه در مقابل هزار دعای آن حضرت در طول شبانه روز در حقّ من (۷) به دعا برای سلامتی و ظهور ایشان بپردازم.
وای بر من! که روز را به شب رسانده و هیچ دعائی برای امام زمانم نمی کنم، با اینکه دعای من بدون آمین ایشان ارزشی نداشته و همانطور که گفتیم فوائد دعا شامل حال خودم می شود.
و چقدر جای شرمساری است که به وظیفه ای به این آسانی – که برای انجام آن نه نیازی به مال و ثروت، و نه فکر و اندیشه، و نه اهل و عیال، و نه آبرو و موقعیّت می باشد – عمل نکرده و فوائد دعا برای ظهور و سلامتی ایشان را نادیده گرفته و اگر دعایی هم بنمایم جای آن آخر همهﯼ دعاهاست!!! با اینکه وظیفهﯼ من مقدّم نمودن ایشان در همهﯼ اُمور است(۸)
و به راستی اگر دعا برای آن حضرت فقط همین فایده را داشته باشد که پس از دعای من برای آن حضرت متقابلاً آن حضرت نیز برای من دعا کنند و شکّی نیست در اینکه دعای حضرت مستجاب است و در حال حاضر تنها مستجاب الدعوه ایشان هستند(۹) برای من کافی است که تمام همّت خویش را به کار گرفته تا مسألهﯼ دعا برای ایشان را احیا کنم و آن را به درون زندگی خویش بکشانم.
و اگر کمی دقّت کنیم می یابیم که در حال دعا برای ظهور و سلامتی آن حضرت – خواهی نخواهی – باید به ایشان توجّه کنیم؛ بنابراین یکی از بهترین راهها و شیوه های ارتباط و توجّه مستقیم و اُنس با آن حضرت، دعا کردن برای سلامتی و ظهور آن حضرت است.
کلمات کلیدی: استجابت دعا، دعا برای ظهور، مستجاب الدعوه، فواید دعا برای ظهور، اسلحه مومن
برگرفته از کتاب: نقش امام زمان عج الله تعالی فرجه الشریف در زندگی من/ محمدمهدی محقق فرید.
۱- امام رضا (علیه السلام) فرمودند: بر شما باد به اسلحهﯼ پیامبران، گفته شد: اسلحهﯼ پیامبران چیست؟ حضرت فرمودند: دعا. (کافی: ج: ۲ ص:۴۶۸ ج: ۵)
۲- رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمودند: به درستی که دعا مغز و چکیدهﯼ عبادتها است و هیچ مؤمنی نیست که دعا کند مگر اینکه یا آنچه خواسته در دنیا به وی عطا می گردد و یا برای آخرتش ذخیره می شود و یا اینکه در اِزای استجابت دعا، گناهان وی نادیده گرفته می شود، البتّه این در صورتی است که خواستهﯼ او غیر شرعی و حرام نباشد. (عُدّه الدّاعی: ص:۳۴ ح: ۸)
۳- امام جعفر صادق (علیه السلام) فرمودند: بر تو باد به دعا کردن؛ چرا که در آن شفا از هر دردی است. (مکارم الاخلاق: ص:۲۷۱)
۴- امام جعفر صادق (علیه السلام) فرمودند: هیچ چیز نزد خداوند محبوب تر از گدائی و درخواست کردن از او نیست. (تُحَف العقول: ص:۲۸۲)
۵- امیر المؤمنین (علیه السلام) فرمودند: هیچ مؤمنی دعا نمی کند مگر اینکه ما برای او آمین می گوئیم، و ساکت نمی شود مگر اینکه برای او دعا می کنیم. (بصائر الدّرجات: ص:۲۷۹ ج: ۱)
۶- امام موسی کاظم (علیه السلام) فرمودند: هیچ مَلَکی نیست که خداوند او را برای اجرای فرمانی به زمین ارسال نماید مگر اینکه ابتدا نزد امام رفته و آن امر را به ایشان عرضه می دارد. (بصائر الدّرجات: ص:۱۱۵ ج: ۲۲)
۷- امام جعفر صادق (علیه السلام) فرمودند: همانا من در هر شبانه روز، هزار مرتبه برای گناهکاران از شیعیانم دعا می کنم. (کافی: ج: ۱ ص:۴۷۲ ج: ۱)
۸- در زیارت جامعهﯼ کبیره آمده است: من شما اهل بیت را در همهﯼ حالات و اُمور، بر خواسته ها و حاجت ها و تصمیم های خویش مقدّم می دارم. (من لا یحضره الفقیه: ج: ۲ ص:۶۰۹)
۹- امام صادق (علیه السلام) فرمودند: ما اهل بیت آن کسانی هستیم که خداوند در مورد ما فرموده است: «بخوانید مرا تا استجابت کنم شما را». (بصائر الدّرجات: ص:۴۸۶ ج: ۸)
