پرهیز از سَب و دشنام دادن دشمنان خدا در حضور آن‏ها

و مبادا در جایی که دشمنان خدا بشنوند آنان را دشنام‌ گویید تا در نتیجه‌، آن‌ها نیز از روی دشمنی و نادانی، خدا را دشنام دهند و شایسته است که شما حدّ دشنام دادن آن‏ها را نسبت به خدا بدانید که چگونه است. به راستی هرکه به اولیای خدا دشنام گوید خداوند را مورد دشنام قرار داده و چه کسی نزد خدا ستمکارتر از آن است که وسیله‌ی دشنام دادن به خدا و اولیای او را فراهم سازد؟ پس آرام باشید، آرام باشید، از فرمان خداوند پیروی کنید¹ و نیرو و جنبشی نیست مگر به خدا.

 این قسمت نیز اشاره به بحث تقیّه دارد که پیش از این در فرازهای چهارم و سیزدهم این نامه گرانقدر به تفصیل مورد بحث و بررسی قرار گرفته است.

پی نوشت

[1] یعنی تا هنگام ظهور حضرت ولی عصرعلیه السلام به آرامی رفتار کنید.