روایت اول :
حسن بن محبوب گويد: امام رضا عليه السلام به من فرمود: به ناچار فتنه اى سخت و هولناك خواهد بود كه در آن هر صميميت و دوستى از بین می رود و آن هنگامى است كه شيعه سومين از فرزندان مرا از دست بدهد و اهل آسمان و زمين و هر دلسوخته و اندوهناكى بر وى بگريد (مقصود وفات امام حسن عسكرى عليه السلام است)
سپس (درباره حضرت مهدى عليه السّلام) فرمود: پدر و مادرم فداى او باد هم نام جدّم و شبيه من و شبيه موسى بن عمران است و بر او گريبان و طوقه اى نور است كه از شعاع نور قدس پرتو گرفته است و هنگام فقدان «ماء معين» بسيارى از زنان و مردان مؤمن، دلسوخته و متأسّف و اندوهناك خواهند بود، گويا آنها را در نااميدترين حالتشان مى بينم كه به آنها می گویند: او رحمتى بر مؤمنان و عذابى بر كافران است.[1]
روایت دوم:
ريّان بن صلت گويد: به امام رضا عليه السلام گفتم: آيا شما صاحب الامر هستيد؟ فرمود: من صاحب الامر هستم امّا آن كسى كه زمين را از عدل آكنده سازد همچنان كه پر از جور شده باشد نيستم و چگونه او باشم در حالى كه ضعف بدن مرا مى بينى، و قائم كسى است كه در سنّ پیرمردان با ظاهری جوان قيام كند و نيرومند است به طوری که اگر دستش را به بزرگترين درخت روى زمين دراز كند آن را از جاى بركند و اگر بين كوهها فرياد برآورد صخره هاى آن فرو پاشد عصاى موسى و خاتم سليمان عليهما السلام با اوست، او چهارمين از فرزندان من است، خداوند او را در ذخیره خود نهان سازد سپس او را ظاهر می كند و به واسطه او زمين را از عدل و داد پر می کند همچنان كه پر از ظلم و ستم شده باشد.[2]
امام رضا علیه السلام فرمود،كسى كه ورع ندارد دين ندارد،كسى كه تقيه ندارد ايمان ندارد به راستى گرامى‌ترين شما نزد خدا آن كس باشد كه بيشتر تقيه كند.
به او عرض شد تا كى؟
فرمود: تا وقت معينى كه روز خروج قائم ما باشد، هر كس پيش از خروج قائم ما تقيه را واگذارد از ما نيست.
عرض شد يا ابن رسول اللّه قائم شما از خانواده كيست؟
فرمود چهارمين فرزند من زاده سيده كنيزان است.
خدا به وى زمين را از هر خلافى پاك كند و از هر ستمى منزه دارد و اوست همان كسى كه مردم در ولادتش شك می كنند و اوست كه پيش از خروجش غيبت می کند و زمانی که خروج می كند زمين به نور او درخشان می شود و عدالت را می گستراند و هيچ كس به ديگرى ستم نمی کند و اوست كسى كه زمين براى او به هم پيچيده و سايه ندارد و او است كسى كه جارچى از آسمان به نام وى فرياد كند كه همه اهل زمين دعوت به سوى او را بشنوند، گويند حجت خدا نزد خانه خدا آشکار شد او را پيروى كنيد كه حق با او و در اوست و اين است تفسير گفته خداى عز و جل
إِنْ نَشَأْ نُنَزِّلْ عَلَيْهِمْ مِنَ السَّماءِ آيَةً فَظَلَّتْ أَعْناقُهُمْ لَها خاضِعِينَ (شعرا،4)
«اگر بخواهيم آيه‌اى از آسمان بر آنها فرود آوريم كه براى آن گردن نهند» [3]
کلمات کلیدی: روایات مهدوی امام رضا، ماء معین، برپایی عدل و داد، ظلم و جور، ورع، تقیه
پی نوشت
[1] . كمال الدين / ترجمه پهلوان، ج2، ص 60
[2]. كمال الدين / ترجمه پهلوان، ج2، ص 69
[3] . كمال الدين / ترجمه کمره ای، ج2، ص42
