اخیرا شخصی به نام ضیایی که چند کتاب دینی خوانده و چند کتاب غیر دینی هم نوشته طی یک سخنرانی محرم ، عاشورا و عزاداری سید الشهدا علیه السلام را زیر سوال برده و باعث ایجاد شبهاتی شده که ذیلا به مهمترین آنها پرداخته می شود.

 

گوینده:

با تحریفاتی که در زمینه عاشورا رخ داده اگر امام حسین (علیه السلام) بیاید تشخیص نمی دهد که ما داریم برای چه کسی عزاداری می کنیم!

پاسخ:

امام حسین (علیه السلام) تک تک عزاداران خود را به اسم و مشخصات کامل می شناسد و از قلب و نیت آنها مطلع است و شاید شما خبر نداشته باشید اما قطعا امام حسین علیه السلام می دانند که چه کسی برای چه کسی عزاداری می کند.

 

گوینده:

این که برخی می گویند یزید هشتاد هزار نفر را برای صد نفر به کربلا اعزام کرد با عقل جور در نمی آید؟

پاسخ:

اولا: که در هیچ منبع معتبری اثری از هشتاد هزار نفر دیده نمی شود. آنچه در منابع معتبری نظیر بحار الانوار (ج۴۴ ص ۲۹۸) و امالی صدوق (مجلس ۷۰ ص ۴۶۲) از قول امام سجاد علیه السلام نقل شده تعداد سی هزار نفر نیرو و در منابعی با درجه اعتباری کمتر، رقم بیش از پنجاه هزار نیرو ذکر شده.

ثانیا: یزید به اجبار کسی را به کربلا نفرستاد بلکه با استفاده از فضای مسمومی که خود و پدرش فراهم کرده بود بر علیه امام حسین (علیه السلام) اعلام جهاد کرد، مردم نیز به چند دلیل مشتاقانه به جنگ فرزند رسول خدا رفتند

• به طمع غنیمت و پولی که یزید وعده داده بود
• قربه الی الله و برای رفتن به بهشت(آنطور که یزید می گفت)
• به خاطر کینه و نفرتی که از امیرالمومنین داشتند (بغضا لابیک)

۳- جلوگیری از تفرقه ای که یزید ادعا می کرد امام حسین (علیه السلام) قصد دارد آن را بین مسلمانان بیندازد.

 

گوینده:

علم گردانی همان صلیب گردانی مسیحیان است.

پاسخ:

علمگردانی به تنهایی اشکالی ندارد مگر اینکه استفاده از آن مشتمل بر انجام محرماتی باشد که به آن خاطر ایراد پیدا کند. ما در عبادات و مناسک تابع مراجع تقلید هستیم نه شما و در حال حاضر هیچ یک از آنها از این کار نهی نکرده اند و تا دستور منعی بر این کار صادر نشده باشد استفاده از آن بلا اشکال است.

 

گوینده:

اصطلاح روضه خوانی برگرفته از کتاب روضه الشهدا است

پاسخ:

اولا که در این زمان از عبارات دیگری در کنار اصطلاح روضه خوانی استفاده می شود عباراتی نظیر

" عزاداری سید الشهدا" مراسم سوگواری حضرت اباعبدالله" " مجلس وعظ و خطابه" " مراسم عزاداری"

ثانیا استفاده از اصطلاح روضه خوانی چه اشکالی دارد چون کسی از آن منع نکرده مگر اینکه در آن مجلس مطالب ضعیفی که به ادعای شما در کتاب روضه الشهدا وجود دارد ذکر شود که این منحصر به مجلس عزاداری امام حسین (علیه السلام) نمی شود بلکه در هر جایی که مطالب ضعیف و بدون سند به اهل بیت نسبت داده شود اشکال دارد و اینکه شما فرض را بر این گرفته اید که حتما در مجالس عزاداری سید الشهدا چون اسمش روضه خوانی است همان مطالب ضعیف کتاب روضه الشهدا عنوان می شود نشان از بی خبری و دور بودن شما از چنین مجالسی است!

 

گوینده:

در عزاداری به جای هدف امام حسین (علیه السلام) به خود امام حسین (علیه السلام) پرداخته شده

پاسخ:

این سخن مانند این است که بگوییم در میان مسلمانان به جای هدف قرآن به خود قرآن پرداخته شده و از این به بعد بهتر است به جای روخوانی ، تلاوت و حفظ قرآن به هدف قرآن بپردازیم یا بگوییم بهتر است به جای هدف عبادات به خود عبادات پرداخته شود! واقعا چقدر این حرفها نسنجیده ، و کودکانه است!!

 

گوینده:

چرا نام برخی هیئت ها به نام دیوانگان است

پاسخ:

یقینا منظور از دیوانگان، افراد بی عقل نیست بلکه منظور کسانی است که در راه امام حسین (علیه السلام) به جای چون و چرا کردن و پیروی از عقل و درک ناقص خود مطیع امام حسینی هستند که عقلش از تمام پیروانش بیشتر است حال اینکه در عمل تا چه اندازه در این امر موفق بوده اند بماند، ولی در هر حال نام گذاری هیئت به نام دیوانگان حسین شاید به مذاق برخی ها خوش نیاید اما چیزی نیست که بتوان به آن نقد جدی وارد کرد.

 

گوینده:

امام حسین (علیه السلام) قیام نکرد؟

پاسخ:

این حرف کاملا درستی است؛ امام حسین (علیه السلام) با یزد مخالفت کرد و از بیعت با او سرباز زد اما هر مخالفتی به معنای قیام آنگونه که در ذهن ماست نیست چرا که اگر قصد قیام داشت با خود امکانات جنگ می برد نه اهل و عیال را، در این مورد حرف و نظر بسیار است که در این مقال نمی گنجد.

 

گوینده:

چرا ما از تمام عمر امام حسین (علیه السلام) فقط 10 روز محرم را می بینیم

پاسخ:

این کوتاهی ما، نه فقط نسبت به امام حسین (علیه السلام) که نسبت به تمامی اهل بیت است، چون واقعا ما در مورد شناخت همه اهل بیت علیهم السلام کوتاهی کرده ایم اما اینگونه هم نیست که از زندگی امام حسین (علیه السلام) تنها به 10 روز بسنده کرده باشیم بلکه چون مهمترین اتفاقات زندگی ایشان در این بازه زمانی رخ داده ناخودآگاه نه تنها توجه مسلمانان که توجه همه عالمیان حتی ملائکه را به خود جلب کرده است که هر چه در عظمت آن بگوییم کم گفته ایم.

 

گوینده:

چرا به جای قرآن اینقدر زیارتنامه می خوانیم؟

پاسخ:

پیامبر از دنیا رفتند و قرآن و عترت را برای مسلمانان به یادگار گذاشتند. قرآن و عترتی که تا قیامت از هم جدا نخواهند شد. سخن شما که می گویید به جای زیارتنامه قرآن بخوانیم این شبهه را ایجاد می کند که انگار هر که زیارت نامه خواند دیگر قرآن نمی خواند. در حالی که قضیه درست به عکس این است که بگوییم اگر زیارت و زیارت نامه تعطیل شود قران هم تعطیل خواهد شد. این کار را قبلا خلیفه اول بعد از پیامبر انجام داد، روایات را از بین برد تا مسلمین سراغ قرآن بروند و اتفاقا همین باعث شد که مردم از قرآن هم فاصله بگیرند و در میانشان اختلاف بیفتد و امامان ما را به شهادت برسانند.

 

گوینده:

چرا به جای مسجد به هیئت می رویم و به جای مناسک، لباس سیاه می پوشیم و نذری می دهیم؟

پاسخ:

اولا: بسیاری از عزاداری ها در مساجد انجام می شود و اتفاقا کسانی که بیشتر از بقیه مسجد می روند همین هیئتی ها هستند و کسانی که به هیئت و مراسم عزاداری می روند همین مسجدی ها هستند.

ثانیا: در اسلام چیزی به جای چیز دیگر نداریم. اگر کار خوب است که باید انجام شود و اگر بد است باید ترک شود اما کار خوبی به جای کار خوب دیگر (به این معنا که آن کار خوبِ دیگر ترک شود) نداریم. تنها در یک صورت حرف شما مورد قبول است و آن این که ثابت شود مسجد رفتن بهتر از حسینیه رفتن و نماز خواندن بهتر از عزاداری کردن است.

از طرفی عده ای هستند که بیشترین زمان حضورشان در مسجد همان زمان عزاداری است که اگر در این ایام هم به مسجد نروند سالیانی بر آنها می گذرد و پای در مسجد نخواهند گذاشت.

 

گوینده:

اشک بر امام حسین (علیه السلام) جای عشق به امام حسین (علیه السلام) را گرفته.

پاسخ:

هیچ کسی برامام حسین (علیه السلام) اشک نمی ریزد مگر اینکه عاشق او باشد و کسی از ایشان پیروی نمی کند مگر اینکه عاشق او باشد. و کسی تبلیغ او را نمی کند مگر اینکه عاشق او باشد. اما اینکه این عشاق چقدر در عشقشان صادقند به عملشان بر میگردد نه به اشکشان ولی امام حسین (علیه السلام) اشک بی عشق در عزایش را هم قبول می کند و این همان اشکی است که باعث هدایت افراد زیادی شده چون اثری که در اشک بر سید الشهدا است در کارهای دیگر نیست.

 

گوینده:

عزاداری تبدیل به عاداتی میان تهی شده

پاسخ:

اولا که چنین ادعایی صحیح نیست. اثرات و نتایجی که از این عزاداری ها دیده شده نشان از مفید و موثر بودن آن دارد. از جمله افرادی که بی دین بوده و به این واسطه شیعه شده اند و کسانی که اهل نماز و روزه نبوده اند و به برکت همین عزاداری ها متنبه شده اند البته اینکه در شما اثر نداشته ربطی به سید الشهدا نداردو دلیلش را باید در خودتان جستجو کنید!!

ثانیا: در اسلام توصیه بسیار شده که مسلمانان مراقبت کنند که عبادتشان تبدیل به عادت نشود و این توصیه شامل همه مناسک از جمله نماز و روزه و حج و دعا و. . . هم می شود. اما سوال اینجاست که خواندن نماز از روی عادت بهتر است یا اصلا نماز نخواندن ، روزه از روی عادت بهتر است یا اصلا روزه نگرفتن ، حج از روی عادت بهتر است یا اصلا حج نرفتن ، عزاداری از روی عادت بهتر است یا اصلا عزاداری نکردن و قس علی هذا . . . البته نماز و روزه و حج و عزاداری همراه با تفکر مطلوب است اما آیا درست است که صفر و صدی باشیم و بگوییم اگر نتوانستیم بهترین عمل را به پیشگاه خدا عرضه کنیم نباید آنرا انجام دهیم؟ مانند اینکه بگوییم اگر نمی توانیم نمره بیست بگیریم بهتر است اصلا درس نخوانیم!! بالاخره کسی که ۱۱ گرفته بهتر است یا کسی که اصلا درس نخوانده و صفر گرفته؟

 

گوینده:

به مراسم عزاداری بیشتر از محافل معنوی اهمیت داده می شود.

پاسخ:

مراسم عزاداری اباعبدالله بهترین و بالاترین محفل معنوی است. ولی اگر کسی معنویت را در جای دیگری جستجو می کند باید دید تعریف او از معنویت چیست که در عزاداری سید الشهدا به آن نمی رسد؟

 

گوینده:

چرا روضه از مناجات و محرم از رمضان مهمتر شده است؟

پاسخ:

آیا اگر مراسم عزاداری اباعبدالله و محرم نبود اثری از مناجات و ماه رمضان باقی می ماند؟ آیا اثری از اصول اعتقادات صحیح آنگونه که اهل بیت(علیهم السلام) فرموده اند باقی می ماند؟ آیا دین دچار بدعت و انحراف نمی شد؟ اگر قبول ندارید نگاهی به اهل سنت بیندازید!

 

گوینده:

آیا مقام محرم و امام حسین (علیه السلام) از مبعث و پیامبر بیشتر است؟

پاسخ:

پیامبر فرمودند"حسین منی و انا من حسین" (حسین از من و من از حسینم) معنی حسین از من است مشخص است یعنی حسین فرزند من و از ذریه من است اما معنی من از حسینم چیست؟ معنی آن این است که زنده بودن اسلام به برکت وجود امام حسین (علیه السلام) و خون سید الشهداست!( حیاة الامام الحسین، ۱۳۹۸ق، ج۱، ص۹۴؛ موسوی گرمارودی، فرهنگ عاشورا، ۱۳۶۸ش، ص۱۶۳) با این حال چرا برخی سعی می کنند بین امام حسین (علیه السلام) و دین فاصله بیندازند و این دو را در مقابل هم قرار دهند؟ این کار چه عمدی باشد چه سهوی همان راهی است که بنی امیه و بنی العباس پایه گذاری کردند و با همین حربه واقعه کربلا را رقم زدند؟ همانها که گفتند هر که با یزید شرابخوار بیعت نکند از دین خارج شده و محدور الدم است! امام حسین، خود کشته این طرز تفکر است اگر یزید، امام حسین (علیه السلام) را با حربه خارج شدن از دین به شهادت رساند مروجین این طرز تفکر نیز عزاداری بر ایشان را با همین حربه تعطیل می کنند! اما آیا واقعا پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) غیر از امام حسین (علیه السلام) و امام حسین (علیه السلام) غیر از پیامبر(صلی الله علیه و آله وسلم) است که بخواهیم مبعث را بگیریم و محرم را رها کنیم؟ آنانکه چنین می کنند یا از بنی امیه اند یا بنی العباس!

 

گوینده:

آیا امام حسین (علیه السلام) از انبیا بالاتر بوده اند؟

پاسخ:

وقتی ارتباط میان پیامبر(صلی الله علیه و آله وسلم) و امام حسین (علیه السلام) مشخص شد رابطه میان امام حسین (علیه السلام) و سایر پیامبران نیز مشخص می شود.

 

گوینده:

امام حسین (علیه السلام) وقتی محترم است که دنباله رو مکتب ابراهیم باشد.

پاسخ:

خوب است برای پاسخ به این سخن به این روایت توجه کنیم

روزی حضرت ابراهیم سوار بر اسب، از سرزمین کربلا عبور می‌کرد، ناگهان پای اسبش لغزید، و ابراهیم به زمین افتاد و سرش شکست، و از آن خون جاری گشت. حضرت ابراهیم استغفار نمود و عرض کرد: «خدایا چه گناهی از من سر زده است؟» در این هنگام جبرئیل نازل شد و عرض کرد: خداوند می‌فرماید: «از تو خطایی سر نزده است» ولی فرزند خاتم اوصیاء یعنی حسین را در این مکان به شهادت می‌رسانند، خون تو برای مواسات با خون او در این سرزمین ریخته شد (بحارالانوار، ج۴۴، ص ۲۴۳) شبیه این ماجرا برای پیامبران دیگری نظیر حضرت آدم ، نوح ، سلیمان ، یوشع ، موسی ، عیسی و. . .  نیز رخ داده است با این تفاسیر دیگر چه جای بحث بر سر رتبه امام حسین (علیه السلام) و سایر انبیا است. حال معلوم می شود که آیا انبیا باید تابع امام حسین و اهل بیت باشند یا اهل بیت و امام حسین تابع انبیا!

 

گوینده:

نباید فقط از زخمهای تن امام حسین (علیه السلام) بگوییم بلکه باید زخمهای روح او را هم نشان دهیم.

پاسخ:

این سخن شبیه همان سخن قبلی است که پیشتر به آن پاسخ دادیم که شما گفتید چرا به جای هدف امام حسین (علیه السلام) به خود امام حسین (علیه السلام) پرداخته می شود.

 

گوینده:

چرا امیرالمومنین را در غصب فدک خلاصه کرده ایم؟

پاسخ:

اولا کسی امیرالمومنین را در غصب فدک خلاصه نکرده. بلکه آنچه بیشتر درمورد حضرت علی(علیه السلام) می گوییم و می شنویم غصب همان خلافتی است که از جانب خدا بود ولی پیروان شیطان از ایشان دریغ کرده و دیگران را جایگزین کردند و این ماجرا موجب کشته شدن آن حضرت و امامان پس از ایشان گردید. در همین راستا فدک نیز از اهل بیت غصب شد و باعث شد بازوی اقتصادی اهل بیت در جهت هدایت جامعه بسیار محدود و ضعیف گردد پس اگر بعضا از فدک نیز نام برده می شود به همین خاطر است.

 

گوینده:

چرا خلفا را لعنت می کنید در حالیکه اینها خلیفه پیامبر بودند

پاسخ:

اولا: خلیفه پیامبر را، خدا مشخص می کند نه مردم؛ امیرالمومنین را خدا انتخاب کرد اما سه خلیفه دیگر را چه کسی انتخاب کرد؟ چرا خلیفه خدا را واگذاشتند و مردم را دچار انحراف نمودند؟ چه کسی ابوبکر و عمر را به این عنوان معرفی کرده بود؟

ثانیا: خداوند در سوره رعد آیه ۲۵ پیمان شکنان را لعنت می کند

«والذین ینقضون عهد الله من بعد میثـقه ویقطعون ما امر الله به ان یوصل ویفسدون فی الارض اولـئک لهم اللعنة.."

( آنها که عهد الهی را پس از محکم کردن می‌شکنند، و پیوندهایی را که خدا دستور به برقراری آن داده قطع می‌کنند، و در روی زمین فساد می‌نمایند، لعنت برای آنهاست . . .)

طبق منابع اهل سنت عمر و ابوبکر از جمله اولین نفراتی بودند که در غدیر با امیرالمومنین به عنوان جانشین بعد از پبامبر بیعت کرده و به آن حضرت تبریک گفتند ( مسند احمد . ج ۴ . ص ۲۸۱ / ج ۵ . ص ۳۵۵ . ح ۱۸۰۱۱)

اما همین افراد پس از پیامبر عهد شکنی کرده و خود به جای امیرالمومنین نشستند از این جهت ما به تبعیت از قرآن کسانی که پیمان خود را شکستند لعنت می کنیم.

 

گوینده:

چرا شان ام المومنین عایشه را در مداحی رعایت نمی کنید؟

پاسخ:

شان کسی باید رعایت شود که قابل احترام باشد چون همسر پیامبر بودن به تنهایی شان و منزلتی به همراه ندارد. خدا در قرآن زنان حضرت نوح و لوط را مستحق آتش جهنم می داند. ضَرَبَ اللَّهُ مَثَلًا لِّلَّذِينَ كَفَرُوا امْرَأَتَ نُوحٍ وَامْرَأَتَ لُوطٍ . . .  وَقِيلَ ادْخُلَا النَّارَ مَعَ الدَّاخِلِينَ(تحریم ۱۰)  عایشه با اینکه زن پیامبر بود اما در مقابل خلیفه پیامبر ایستاد و بر علیه او اعلام جنگ کرد. خداوند درباره کسانی که در مقابل راه هدایت می ایستند می فرماید:

«ومن اظلم ممن افتری علی الله کذبـا . . .  الا لعنة الله علی الظــلمین• الذین یصدون عن سبیل الله ویبغونها عوجـا وهم بالاخرة هم کـفرون"

چه کسی ستمکارتر است از کسانی که بر خدا افترا می‌بندند؟! . . . ‌ای لعنت خدا بر ظالمان باد! • همانها که (مردم را) از راه خدا بازمی دارند و راه حق را کج و معوج نشان می‌دهند و به سرای آخرت کافرند.»

و این دقیقا همان کاری بود که عایشه کرد، مردم را از پیروی جانشین رسول خدا بازداشت و بر علیه او قیام کرد. طبق فرموده قرآن چنین شخصی مستحق جهنم است. و توصیه به رعایت شان او مانند توصیه به رعایت شان زن حضرت نوح و لوط است؟. حال اگر خداوند به هر دلیلی عایشه را در این دنیا مانند آن دو زن عذاب نکرد دلیل نمی شود که با کج سلیقگی بخواهیم دیگران را به رعایت شان و مقامِ نداشته او ترغیب نماییم. هر چند به خاطر جایگاه پیامبر باید از لعن علنی خودداری نمود اما در اینکه عایشه را می توان به دلایل مختلف لعن کرد شکی نیست اینکار به خاطر تبعیت از دستور خدا بوده و اجر و ثواب نیز دارد.

 

گوینده:

عاشورا یک ظرفیت برای صلح و عقلانیت است نه خفت دین

پاسخ:

عده ای از دشمنان اسلام، دین را غیر عقلانی و پیروان آن را دیوانه می دانند و این همان بود که در مورد پیامبران هم می گفتند

كَذَلِكَ مَا أَتَى الَّذِينَ مِن قَبْلِهِم مِّن رَّسُولٍ إِلَّا قَالُوا سَاحِرٌ أَوْ مَجْنُونٌ

" این گونه است که هیچ پیامبری قبل از اینها بسوی قومی فرستاده نشد مگر اینکه گفتند: «او ساحر است یا دیوانه!" (ذاريات  آيه ۵۲)

اما اگر شیعیان می خواهند به دنبال این بروند که دشمنان اسلام را از خود راضی کنند هیچ گاه چنین اتفاقی نخواهد افتاد چون همانطور که در آیه فوق هم گفته شده به همه پیامبران تهمت دیوانگی و سحر زدند و طبیعی است وقتی به پیامبران معصوم چنین تهمتی بزنند به پیروان آنان نیز بدتر از اینها را خواهند گفت و با آنها به خاطر اعمال و اعتقاداتشان مقابله خواهند کرد. به هر روی، ما به عنوان شیعه نباید همان حرفهای کفار را در مورد خودمان بازگو نماییم و خود را به خاطر عقاید و اعمالمان مورد نکوهش قرار دهیم.

وَلَن تَرْضَى عَنكَ الْيَهُودُ وَلَا النَّصَارَى حَتَّى تَتَّبِعَ مِلَّتَهُمْ . . .

هرگز یهود و نصاری از تو راضی نخواهند شد، (تا به طور کامل، تسلیم خواسته‌های آنها شوی، و) از آیین (تحریف یافته) آنان، پیروی کنی. . .  سورة البقرة  آيه۱۲۰

پس طبق فرموده قرآن، کفار و مشرکین هیچ گاه از ما راضی نخواهند شد تا اینکه ما به طور کامل دست از عقاید خود برداشته و مانند آنها بی دین شویم.

 

گوینده:

عاشورا را تبدیل به یک دین دیگر در کنار اسلام نکنیم

پاسخ:

عاشورا از اسلام و اسلام از عاشور است این دو در کنار هم نیستند بلکه در قلب و بطن همدیگرند و تا روز قیامت و حتی در صحرای محشر از هم جدا نخواهند شد.

امام صادق(علیه السلام) فرمود: چون روز قیامت شود حضرت زهرا (سلام الله علیها) پیراهن خون آلود حسین بن علی(علیه السلام) را به دست گیرد و گوید: ای پروردگار من، این پیراهن فرزند من است، و تو می دانی که با او چه ها شد!. . . . ای پروردگار من، برای من از قاتلش انتقام بگیر.( امالی شیخ مفید، ترجمه  استاد ولی، ص ۱۴۳. بحارالانوار، ج ۴۳، ص ۶۵)

حال چرا برخی افراد عمدا یا سهوا می خواهند میان عاشورا و دین فاصله بیندازند و این دو را در مقابل هم معرفی کنند خدا می داند!

 

گوینده:

اگر حق الناس به گردن شما باشد با کشته شدن در راه امام حسین (علیه السلام) بخشیده نخواهد شد

پاسخ:

از این سخن دو برداشت می توان کرد: برداشت اول اینکه شهدای کربلا هیچ حق الناسی به گردنشان نبوده به همین خاطر در رکاب امام حسین (علیه السلام) ماندند، به شهادت رسیدند و در نهایت نیز به بهشت خواهند رفت برداشت دوم اینکه حق الناس به گردنشان بوده به همین خاطر اگر روز قیامت بخشیده نشوند به جهنم خواهند رفت!!

اما آیا می توان گفت کسی در تمام طول عمر خود کاری که باعث حق الناس شود را مرتکب نشده باشد و چیزی به گردنش نباشد؟! چون در میان شهدای کربلا افرادی بودند که تا لحظاتی قبل از شهادت در سپاه عمر سعد بودند حداقل دو نفر از آنان از خوارج و برخی اصلا مسلمان نبودند در عین حال به سپاه حضرت سید الشهدا پیوسته و در رکاب ایشان به شهادت رسیدند پس احتمال اول منتفی است و احتمال دوم پیش می آید که اگر این افرادی که حق الناس به گردنشان بوده بخشیده نشوند به جهنم خواهند رفت!!! این در حالی بود که حسین بن علی درباره یارانشان فرمودند: «فَإِنِّی لا أَعْلَمُ أَصْحاباً أَوْلَى وَ لا خَیْراً مِنْ أَصْحابِی » (من یارانى بهتر از اصحاب خود سراغ ندارم و اهل بیتى نیکوکارتر و به وظیفه خویشاوندى پاى بندتر از اهل بیتم نمى شناسم).( تاریخ طبرى، ج ۴، ص ۳۱۷ و بحارالانوار، ج ۴۴، ص ۳۹۲.)

حال اگر جایگاه بهترین یاران اهل بیت علیهم السلام به خاطر حق الناس در جهنم باشد تکلیف سایر مردم از جمله خود شما چه خواهد شد و با این فرض چه کسی و به خاطر چه عملی بالاتر از شهادت در راه امام حسین علیه السلام از جهنم نجات پیدا خواهد کرد؟؟

البته این به معنای زیر سوال بردن روایاتی که در زمینه اهمیت توجه به حق الناس صادر شده نیست اما اینکه بهترین شهدای تمام ادوار تاریخ را به این خاطر اهل آتش بدانیم حرفی است که اصرار بر آن حساب روز قیامت را برای گوینده اش سخت است سخت ترخواهد کرد!

 

گوینده:

گناهان با اشک بر امام حسین (علیه السلام) پاک نخواهد شد

پاسخ:

چگونه می توان چنین سخنی گفت در حالی که امام رضا(علیه السلام) گریه بر امام حسین (علیه السلام) را از اسباب بخشیده شدن گناهان می‌داند. ( شیخ صدوق، الامالی، ۱۴۱۷ق ، ج‏۱، ص۱۳۰.) و در روایتی دیگر به ریان بن شبیب می‌گوید: اگر بر حسین گریه کنی خداوند تمام گناهان تو را می‌بخشد و در بهشت‌ با‌‌ پیامبر(صلی الله علیه و آله وسلم) همنشین می‌شوی. ( شیخ صدوق، الامالی، ۱۴۱۷ق ، ج‏۱، ص۱۳۰)

البته شاید بخشیده شدن گناهان فقط با گریه بر امام حسین (علیه السلام) بدون هیچ قید و شرط دیگری جای تامل داشته باشد اما اینکه بگوییم اشک بر امام حسین (علیه السلام) باعث بخشش گناهان نمی شود اجتهاد در مقابل نص اهل بیت علیهم السلام است.

پایان

والسلام علی من التبع الهدی