أَللَّهُمَّ إِنّی أَسْأَلُکَ وَ لَمْ یُسْأَلْ مِثْلُکَ، أَنْتَ مَوْضِعُ مَسْأَلَهِ السَّآئِلینَ وَ مُنْتَهی رَغْبَهِ الرَّاغِبینَ، أَدْعُوكَ وَ لَمْ یُدْعَ مِثْلُکَ، وَ أَرْغَبُ إِلَیْکَ  وَ لَمْ یُرْغَبْ إِلی مِثْلِکَ، أَنْتَ مُجیبُ دَعْوَهِ الْمُضْطَرّینَ وَ أَرْحَمُ الرَّاحِمینَ. أَسْأَلُکَ بِأَفْضَلِ الْمَسآئِلِ وَ أَنْجَحِها وَ أَعْظَمِها، یا اَللَّهُ یا رَحْمانُ یا رَحیمُ وَ بِأَسْمآئِکَ الْحُسْنی، وَ أَمْثالِکَ الْعُلْیا، وَ نِعَمِکَ الَّتی لاتُحْصی وَ بِأَکْرَمِ أَسْمآئِکَ عَلَیْکَ، وَأَحَبِّها إِلَیْکَ، وَأَقْرَبِها مِنْکَ وَسیلَهً، وَ أَشْرَفِها عِنْدَكَ مَنْزِلَهً، و أَجْزَلِها لَدَیْکَ ثَواباً وَ أَسْرَعِها فِی الْاُمُورِ إِجابَهً، وَ بِاسْمِکَ الْمَکْنُونِ الْأَکْبَرِ الْأَعَزِّ الْأَجَلِّ الْأَعْظَمِ الْأَکْرَمِ، اَلَّذي تُحِبُّهُ وَ تَهْواهُ، وَ تَرْضی بِهِ عَمَّنْ دَعاكَ، فَاسْتَجَبْتَ لَهُ دُعآءَهُ، وَ حَقٌّ عَلَیْکَ أَنْ لاتَحْرِمَ سآئِلَکَ وَ لاتَرُدَّهُ. وَ بِکُلِّ اسْمٍ هُوَ لَکَ فِی التَّوْراهِ وَ الْإِنْجیلِ وَ الزَّبُورِ وَ الْقُرْانِ الْعَظیمِ وَ بِکُلِّ اسْمٍ دَعاكَ بِهِ حَمَلَهُ عَرْشِکَ وَ مَلآئِکَتُکَ وَ أَنْبِیآؤُكَ وَ رُسُلُکَ وَ أَهْلُ طاعَتِکَ مِنْ خَلْقِکَ أَنْ تُصلِّیَ عَلی مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّدٍ وَ أَنْ تُعَجِّلَ فَرَجَ وَلِیِّکَ وَ ابْنِ وَلِیِّکَ وَ تُعَجِّلَ خِزْيَ أَعْدآئِهِ.

خداوندا؛ همانا من از تو می خواهم، در حالی که کسی مانند تو نیست که سئوال شود. تو محلّ خواسته درخواست کنندگانی و نهایت شوق مشتاقانی؛ تو را صدا می زنم در حالی که مثل تو کسی نیست که خوانده شود، و به سوي تو مشتاقم در حالی که کسی چون تو نیست که به او میل شود؛ تو اجابت‏گر دعاي بیچارگانی و مهربان‏ترین مهربانانی. از تو می خواهم به برترین خواسته ها و کامیاب‏ترین و بزرگ‏ترین خواسته ها. اي خدا؛ اي بخشنده؛ اي مهربان؛ و به نام‏هاي نیکویت و مثل‏هاي بلندمرتبه ات و نعمت هایت که به شمارش نیاید و به گرامی‏ترین نام هایت و محبوب ترین آن ها نزد تو و نزدیک ترین آن ها از نظر وسیله بودن به سوي تو، و باشرافت‏ترین آن ها نزد تو از نظر قدر ومنزلت و فراوان‏ترین آن ها از نظر پاداش و سریع‏ترین آن ها در امور از نظر اجابت و به نام پنهان بزرگ‏تر، عزیزتر، بزرگوارتر، عظیم‏تر و گرامی‏ترت که آن را دوست می‏داري و می‏خواهی و به واسطه آن از کسی که با آن نام، تو را بخواند راضی و خشنود می‏شوي و دعایش را اجابت می‏کنی، و بر تو سزاوار است که خواننده خود را محروم نساخته و او را رد نکنی . و به هر اسمی که براي توست در تورات، انجیل، زبور و قرآن عظیم؛ و به هر اسمی که حاملان عرش و فرشتگان و پیامبران و فرستادگانت و مخلوقات فرمانبردارت تو را به آن اسم می‏خوانند؛ که بر محمّد و آل محمّد درود فرستی و در فرج و گشایش کار ولیّ و فرزند ولیّ خود تعجیل کنی و در خواري و ذلّت دشمنانش شتاب نمایی.

در این جا هر چه دوست داري دعا کن.

در کتاب “مکیال المکارم” آمده است: در کتاب”جمال الصالحین” اضافه اي براي این دعا یافتم که چنین است:

 وَ تَجْعَلَنا مِنْ أَصْحابِهِ وَ أَنْصارِهِ وَ تَرْزُقَنا بِهِ رَجآءَنا وَ تَسْتَجیبَ بِهِ دُعآءَنا.

و ما را از اصحاب و یارانش قرار بدهی و به واسطه او اُمید ما را برآورده و ارزانی داري، و دعاي ما را اجابت کنی.

مرحوم کفعمی گوید: مستحبّ است که این دعا بعد از هر دو رکعت از نمازهاي شب خوانده شود.

دعا براي ظهور آن حضرت عجّل اللَّه تعالی فرجه بعد از رکعت چهارم نماز شب

بعد از رکعت چهارم نماز شب، دو سجده شکر می‏گذاري و در آن دو سجده صد مرتبه می‏گویی: “ما شآءَ اللَّهُ، ما شآءَ اللَّهُ ” سپس این دعا را می‏خوانی:

یا رَبِّ، أَنْتَ اللَّهُ، ما شِئْتَ مِنْ أَمْرٍ یَکُونُ، فَصلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّدٍ وَ اجْعَلْ لی فیما تَشآءُ أَنْ تُعَجِّلَ فَرَجَ الِ مُحَمَّدٍ، صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ عَلَیْهِمْ، وَ تَجْعَلَ فَرَجی وَ فَرَجَ إِخْوانی مَقْرُوناً – بِفَرَجِهِمْ، وَتَفْعَلَ بی کَذا وَکَذا .

اي پروردگار من؛ تو خداوندي، هر چه از امور بخواهی انجام می شود؛ پس بر محمّد و آل محمد درود فرست، و برایم در آنچه می‏خواهی این را قرار بده که فرج آل محمّد را تعجیل فرمایی که خدا بر آن حضرت و آنان درود فرستد – و گشایش کار مرا و گشایش کار برادرانم را همراه با فرج آل محمّد قرار دهی و براي من چنین و چنان کنی.

و براي هر چه دوست داري دعا کن.