داود رقّی گوید که امام صادق علیه السلام در تفسیر این آیه فرمودند: متقین کسانی هستند که به قیام حضرت قائم علیه السلام، که البته حق است، اقرار و ایمان داشته باشند.
یحیی بن ابی القاسم گوید: از امام صادق علیه السلام از تفسیر قول خدای عز و جل:« الم ذلِکَ الْکِتابُ لا رَیْبَ فِیهِ هُدیً لِلْمُتَّقِینَ الَّذِینَ یُؤْمِنُونَ بِالْغَیْبِ» پرسیدم، حضرت فرمودند: متقین شیعیان علی علیه السلام هستند، و غیب هم امام غائب است، و دلیل آن گفتار خدای عزوجل است که می فرماید: و می گویند آیا آیه ای از طرف پروردگارش بر او نازل نشود؟ بگو همانا غیب از خدا است شما منتظر باشید به راستی من هم با شما از منتظرانم.
ایمان به غیب درست نخستین نقطه اى است که مؤمنان را از غیر آنها جدا مى سازد و پیروان ادیان آسمانى را در برابر منکران خدا و وحى و قیامت قرار مى دهد و به همین دلیل نخستین ویژگى پرهیزکاران ایمان به غیب ذکر شده است.
غیب در این جا داراى مفهوم وسیع کلمه مى باشد و اگر در بعضى روایات غیب، تفسیر به امام غائب حضرت مهدى (عجل الله تعالی فرجه الشریف) شده در حقیقت می‌خواهد وسعت معنى ایمان به غیب را حتى نسبت به امام غائب مهدى (عجل الله تعالی فرجه الشریف) مجسم کند بى آنکه به آن مصداق محدود باشد. (برگرفته از تفسیر نمونه)
منابع: کتاب سیمای حضرت مهدی علیه السلام در قرآن نوشته سید هاشم حسینی بحرانی.
کلمات کلیدی: آیات مهدوی، ویژگیهای پرهیزکاران، ایمان به غیب، امام غائب.
