هتک حرمت به عتبات عالیات سبب ضعف ایمان در بسیاری از مردم گشته است؛ زیرا این سوال مطرح می شود که این امامان اگر معصوم و از جانب خدا هستند چرا معجزه ایی یا انتقام گیری آشکاری نسبت به این هتک حرمت ها نشان نمی دهند؟
جواب:
در پاسخ به اين سوال بايد گفت انتقام گيري در سنت و روش اهل بيت عليهم السلام هيچ جايگاهي ندارد. ايشان در زمان حیات خود نیز هیچ گاه از کسی انتقام نگرفتند تا كسي انتظار داشته باشد در زمان حاضر چنين كنند.
درواقع امامان به هیچ وجه از علم و قدرت خود در جهت منافع شخصي استفاده نمي كنند.
آنها به عنوان الگو براي ديگر انسان ها همواره بدون استفاده از اين قدرت ها مشكلات را حل می كردند تا ديگران بتوانند از آنها الگو بگيرند. خداوند در مورد الگو بودن پيامبر مي فرمايد: «لقد كان لكم في رسول الله اسوه حسنه» (احزاب ۲۱)
هيچ توصيه شرعي و اخلاقي نيست كه امام ، پيروانش را به آن دعوت و تشويق كند، مگر اينكه خود به آن عمل كند. آنها همواره از مردم مي خواستند عفو كنيد، انتقام نگيريد، صبر داشته باشيد، با مردم مدارا كنيد و … پس چگونه مي شود كه مردم را به اين امور دعوت كنند ولي خود از مردم انتقام بگيرند.
نكته مهم ديگر اينكه سوال كننده، ادعا كرده اگر امامان معصوم هستند چرا معجزه نمي كنند. حال اينكه عصمت هيچ ارتباطي با معجزه ندارد. ائمه معصومند یعنی گناه نمی کنند ولی نشانه معصوم بودن ، معجزه کردن نیست! ولی هر کسی معجزه داشت حتما معصوم هم هست!
ائمه از طرف خدا مامور به هدايت مردم هستند و معجزه هم يكي از ابزارهاي هدايت است كه امام هرگاه صلاح باشد و لازم بداند از اين ابزار استفاده خواهد كرد.
سخن پاياني اينكه برخي از مسلمانان انتظار دارند ائمه از قدرت و كرامتي كه دارند براي حل مشكلات خود و پيروانشان استفاده كنند. اما وقتي چنين چيزي را نمي بينند به وجود آن قدرت شك مي كنند.
حال آنكه همان طور كه گفتيم كاربرد معجزه و كرامت در هدايت مردم است. امام مي تواند در امور تصورف كند. اما به دلايل مختلف اين كار را انجام نمي دهد.
يك شيعه واقعي نيز نبايد انتظار داشته باشد كه چون از امام پيروي مي كند او بايد از طريق امور غيرعادي از وي و ساير مردم حمايت نمايد.
يك شيعه و پيرو حقيقي براي امام خود تكليف و وظيفه مشخص نمي كند تا زماني كه انتظارات او برآورده نشد از امام خود رويگردان شود. بلكه اين امام است كه با علم و قدرتي كه خدا به او داده تشخيص مي دهد كه كجا به چه اندازه و براي چه موضوعي از چه وسيله اي استفاده نمايد و اينكه ما انتظار داشته باشيم كه هر كجا ما تشخيص داديم از توانايي خدادادي خود در جهت منافع شخصي پيروانش بهره برداري كند، انتظار بي جا و نادرستي است.
