شبهه: من زنم، دردآور است که من آزاد نباشم تا تو به گناه نیفتی، قوس های بدنم بیشتر از افکارم به چشمهایت می آید، آیا این عادلانه است که من لباسهایم را به میزان ایمان تو تنظیم کنم؟

پاسخ شبهه:

الف) در ابتدا باید گفت که حجاب فقط مخصوص زنان نیست و اسلام در مورد حجاب مردان هم، دستورالعمل هایی دارد و اول به مردان توصیه کرده و سپس زنان را به داشتن حجاب، امر کرده:

” ای پیامبر! به مردان مؤمن بگو چشمان خود را از آنچه حرام است فرو بندند و شرمگاه خود را حفظ کنند سپس به زنان می گوید: چشمان خود را از آنچه حرام است فروبندند و شرمگاه خود را حفظ کنند.

 از آنجا که در وجود زن میل به خود نمایی بیشتر از مردان است می فرماید:«وَلایُبدینَ زینَتَهُنَّ الّا ما ظَهَرَ مَنها وَلیَضرِبنَ بِخُمُرِهِنَّ عَلی جُیُوبِهِنَّ؛ زینت های خود را آشکار نکنند مگر آنچه را که آشکار است (مانند دست ها و صورت) و مقنعه های خود را به روی گریبانهایشان بیندازند».

و این توصیه ها برای حفظ منافع زنان و جلوگیری از آزار آنان است در آیات ۵۸ و ۵۹ سورۀ احزاب، خداوند می فرماید: «يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ قُلْ لِأَزْوَاجِكَ وَبَنَاتِكَ وَنِسَاءِ الْمُؤْمِنِينَ يُدْنِينَ عَلَيْهِنَّ مِنْ جَلَابِيبِهِنَّ ذَلِكَ أَدْنَى أَنْ يُعْرَفْنَ فَلَا يُؤْذَيْنَ…؛ ای پیامبر به همسران و دختران و همسران مؤمنان بگو: چادرهایشان را بر خود فروپوشند، این پوشش برای آن است که به عفت و پاکدامنی شناخته شوند و از آزار (برخی افراد) در امان بمانند…»

پس می بینیم که حکم حجاب ، برای حفظ ایمان مردان مومن صادر نشده است چون آنها  – به خاطر حرام بودن – خودشان به نامحرم نگاه نخواهند کرد و نهایتا این آیه جنبه تذکری برای ایشان  خواهد داشت و نیازی نیست برای حفظ ایمان آنان ، کسی به زحمت بیفتند بلکه همانطور که گفته شد حکم حجاب برای در امان ماندن زنانی است که بخاطر نداشتن حجابِ کامل ممکن است مورد آزار افراد کم ایمان یا بی ایمان قرار بگیرند.

ب) حجاب فقط مخصوص دین اسلام نیست. طبق آیات قرآن ، زمانی که آدم و حوا مرتکب اشتباه شدند، خداوند لباسی را که داشتند از آنان گرفت و هر دو برهنه شدند و از این برهنگی خود شرمنده بودند تا اینکه توانستند با برگ درختان، خود را بپوشانند.

«فَاَکَلا مِنها فَبَدَت لَهُما سَواتُهُما وَ طَفِقا یَخصِفانِ عَلَیها مِن وَرَقِ الجَنَّه؛ پس هر دو از میوۀ آن خوردند، در نتیجه شرمگاهشان بر آنان پدیدار شد و شروع به چسباندن برگ های درختان بهشت بر خود کردند» (۱۲۱ سورۀ مبارکۀ طه ) دقت کنیم که آدم و حوا زن و شوهر بودند اما باز هم اقدام به پوشاندن خود کردند و این ثابت می کند که بحث لباس و حجاب فقط در مقابل نا محرم نیست و از ذات انسان سرچشمه می گیرد به علاوه در میان همه موجودات، تنها انسان است که لباس می پوشد و اگر قرار باشد انسان هم حجاب و لباس نداشته باشد فرق او با سایر موجودات چیست!؟

ج) بحث حجاب منافاتی با آزادی زن ندارد؛ کم نیستند زنان محجبه ای که سخت ترین کارها را به بهترین شیوه انجام می دهند مثل صعود به قله های بلند، پیروزی در المپیادهای ورزشی و آوردن مدال؛ داشتن پست های اجتماعی مهم و …

د) بحث حجاب و پوشش مانند بسیاری از دستورات دیگر، هم بعد فردی دارد و هم بعد اجتماعی و در هر مکانی متفاوت می باشد؛ اگر شخصی در خانه تنها باشد به هر صورت که مایل باشد، لباس می پوشد و اگر تنها نباشد پوشش او متفاوت می شود، همین فرد، اگر وارد اجتماع شود باید لباس خود را بر اساس قوانین جامعه تنظیم نماید و گرنه باعث هرج و مرج می شود. طبیعی است که عقاید قانون گذاران ، نقش مهمی در وضع این قوانین خواهد داشت خواه این قوانین اسلامی یا غیر اسلامی باشد.

ه) پوشش انسان به طور کامل، معرف افکار او نیست اما حتما نشان دهنده بخشی از افکار وی خواهد بود و مردم برای شناخت این افکار ، همین پوشش ظاهری را مد نظر قرار خواهند داد ، و چون نگاه مردم دست ما نیست بهتر است برای اینکه مردم متوجه افکار متعالی خود کنیم پوششی مناسب با این افکار انتخاب نماییم! تا دیگران پی به ارزش و اعتبار شخصیت ما ببرند!